دیالوگ های ماندگـار

کیمیا و خاک

آزیتا حاجیان :آدما تو روزگار بی پناهی , یه نگاه گرم میخوان تو روزگار آسودگی دلشون گرمه

۷ فــروردین – زادروز ” خــــسرو شکـــــیبـایی “

حال همه ی ما خوب است ولی ، تو باور نکــن …

((دموکراسی تو روز روشن-علی عطشانی))

آدم ها متولد میشوند تا با زندگی کردن قیمتی بدست آورند نه اینکه به هر قیمتی زندگی کنند…….

(فیلم من مادر هستم) 

 نادر :اینقدر در مورد زندگی مون برای دیگران نگو ناهید
مردم اون چیزی که دوست دارند را از حرفهای تو میشنون،نه اون چیزی که تو میگی

پله آخر (علی مصفا) 

خسرو (علی مصفا):

“بعد از مردنم تا یک روز یا بیشتر، ناخن هایم رشد می کنند و موهایم و ریشم، انگار هنوز از مرگ من بی خبرند.”

من ترانه پانزده سال دارم (رسول صدر عاملی) 

 پدر (حسین محجوب): “روزگارت خوبه ترانه؟”

ترانه (ترانه علیدوستی) :”ای همچین… همونجوریه… اخه هنوز که هیچی نشده…ولی خوبه…”

پدر: “امیر خوبه؟”

ترانه: “اونم خوبه… گاهی خوبه… گاهی بده… یه روز مهربونه… یه روز بداخلاقه… مث خودم… مثل همه…”