فراموش کردم
رتبه کلی: 797


درباره من
سلام

اهل ایرانم، مهد تمدن
روزگارم بد نیست
تکه نانی،خورده هوشی،سر سوزن ذوقی
مادری دارم بهتر از گلبرگ گل
دوستی بهتر از آب روان
و خدایی که در این نزدیکی است
...
یکی از بزرگترین اهداف من در زندگی
شناسایی خود و طبیعت است
طبیعتی که منیتم را رقم زده است
و ازپس آن خواهان شناختی هستم به ژرفای اقیانوسی آرام
آرامی که آرام جانم شود
برای نزدیک شدن به این هدف گام در دانشگاهی نهادم که مرا با دوستانی آشنا ساخت که تا دیروز برایم غریبه بودند.
دوستانی که خیلی کوچکتر از آن بودند که به چشمان مان دیده شوند اما معرفتی ذاتی در آنان وجود دارد که به بزرگی تمام اقیانوس ها،دریاها،رودها،چشمه ها،آبگیر ها و آب راه ها است!
معرفتی که در هیچ موجود دوپایی آن را نیافتم .من با موجوداتی آشنا شدم که نه تنها من بلکه همه موجودات عالم بودنشان را به واسطه آنها یافته اند..
حال آنان بهترین دوستان من هستندکه مدام درس معرفت و بخشندگی را به من می آموزند.
درس تلاش برای ادامه حیات ،برای بودن و شدن!!
دوستانی دارم که هیچ گاه و به هیچ قیمتی دوستشان را به جفا نمی فروشند!
و...
لیسانس: میکروبیولوژی
فوق لیسانس :بیوتکنولوژی
به امید روزی که معرفت ما آدمها نسبت به هم نزدیک به معرفت همین موجودات ذره بینی شود!!
سایه خلیلی (SAYEJOON )    

یک تمثیل و تشبیه بسیار کاربردی!

درج شده در تاریخ ۹۱/۱۱/۱۱ ساعت 01:12 بازدید کل: 348 بازدید امروز: 176
 
روزی من با تاکسی عازم فرودگاه بودم. ما داشتیم در خط عبوری صحیح رانندگی می کردیم که ناگهان یک ماشین درست در جلوی ما از محل پارک خود بیرون پرید. رانندة تاکسی من محکم ترمز گرفت. ماشین سر خورد، و دقیقاً به فاصله چند سانتیمتری از ماشین دیگر متوقف شد!

راننده ماشین دیگر سرش را ناگهان بيرون آورد و شروع کرد به فریاد زدن به طرف ما. راننده تاکسی فقط لبخند زد و برای آن شخص دست تکان داد. منظورم این است که او واقعاً دوستانه برخورد کرد.

با تعجب از او پرسیدم: ((چرا شما اين رفتار را کردید؟ آن شخص نزدیک بود ماشین تان را از بین ببرد و ما رابه بیمارستان بفرستد!)) در آن هنگام بود که راننده تاکسی درسی را به من آموخت که هرگز فراموش نکرده و برايتان توضيح ميدهم:
((قانون کامیون حمل زباله.)) او توضیح داد که بسیاری از افراد مانند کامیون های حمل زباله هستند. آنها سرشار از آشغال، ناکامی، خشم، و ناامیدی در اطراف می گردند. وقتی آشغال در اعماق وجودشان تلنبار می شود، آنها به جایی احتیاج دارند تا آن را تخلیه کنند و گاهی اوقات روی شما خالی می کنند.

به خودتان نگیرید. فقط لبخند بزنید، دست تکان بدهید، برایشان آرزوی خیر بکنید، و بروید.

آشغال های آنها را نگیرید تا به افراد دیگر ی در سرکار، در منزل، یا توی خیابان پخش کنيد.

حرف آخر این است که افراد موفق اجازه نمی دهند که کامیون های آشغال روزشان را خراب کنند و باعث ناراحتی آنها شوند.

زندگی خیلی کوتاهتر از آن است که صبح با تأسف از خواب برخیزید، از این رو.....


((افرادی را که با شما خوب رفتار می کنند دوست داشته باشید. برای آنهایی که رفتار مناسبی ندارند دعا کنید.))



"زندگی ده درصد چیزی است که شما می سازید و نود درصد نحوه برداشت شماست"
تاریخ آخرین ویرایش مطلب: تاریخ آخرین ویرایش: ۹۱/۱۱/۱۱ - ۰۱:۱۲
اشتراک گذاری: تلگرام فیسبوک تویتر
برچسب ها:

1
1


لوگین شوید تا بتوانید نظر درج کنید. اگر ثبت نام نکرده اید. ثبت نام کنید تا بتوانید لوگین شوید و علاوه بر آن شما نیز بتوانید مطالب خودتان را در سایت قرار دهید.
فراموش کردم
تبلیغات
کاربران آنلاین (0)