تصاویر خاطرهانگیز از عتیقههای دنیای تکنولوژیهای قدیمی

Jim Golden به عکاسی از محصولات و تکنولوژی‌ها علاقه‌ی زیادی دارد. او گاهاً از اشیاء به تنهایی عکس می‌گیرد و گاهی مشغول در کنار هم قرار‌دادن عکس‌ها می‌شود. به تصویر زیر نگاه کنید:

این هم یکی از تصاویر جالبی است که از کنار هم قرار‌دادن آلات موسیقی جدید و کهنه به دست آمده. تصاویر اشیاء تنها موضوع مورد علاقه‌ی او نیست. او تصاویری از بازی‌های قدیمی را هم در کنار هم قرار داده و ترکیبی جالب ایجاد کرده است:

اما آخرین پروژه‌ی جیم گلدن، عتیقه‌هایی از دنیای تکنولوژی است. اگر تجربه‌ی چند ساله در استفاده از کامپیوتر داشته باشید، حتماً فلاپی‌دیسک‌های پردردسر را به خاطر دارید. 1.44 مگابایت فضا و مراقبت‌های ویژه برای آسیب ندیدن آن با ظهور سی‌دی کنار گذاشته شد.

کاست‌های مغناطیسی ویدیو یا Betamax هم روزگار خودشان را داشتند و حالا به خاطره تبدیل شده‌اند.

برای مرور خاطرات گذشته بهتر است به تصاویر تکی که جیم از این تکنولوژی‌ها تهیه کرده و بعضاً تصاویر متحرک جالبی هستند، نگاهی داشته باشیم؛ اما اول ببینیم نظر جیم در این مورد چیست.

جیم گلدن در رابطه با شروع این پروژه و ایده‌ی آن می‌گوید: اولین بار وقتی یک تلفن قدیمی مکعبی در یک مغازه‌ی امانت‌فروشی در منطقه‌ی روستایی Oregon دیدم، ایده عتیقه‌های تکنولوژی به ذهنم رسید. پس از آن اشیاء و قطعات قدیمی دنیای تکنولوژی توجه من را معطوف به خود کرد. علاقه‌ی من هم به دلیل خاطره‌انگیز بودن این اشیاء بوده و هم به علت کنجکاوی در مورد اینکه چه بر سر تکنولوژی‌های قدیمی آمده است. هر چیزی که پیدا می‌کردم، سؤالی در مورد دیگری برایم ایجاد می‌شد و دنبال تکه‌ی گمشده‌ی بعدی بودم. بیشتر وسایل ذخیره‌سازی گذشته حالا آن قدر کوچک شده‌اند که در کف دست جا می‌شوند. این تصاویر یادآور این هستند که پیشرفت تکنولوژی هزینه‌ای دارد و تلاش‌های ما، تاریخ انقضایی دارند.

سوژه‌ای ساده و زیبا و خوش‌رنگ برای عکاسان. سوژه‌ای که انگیزه‌ی ساختن یک تصویر متحرک را در هنرمند ایجاد می‌کند. یک نوار چرخان قدیمی:

شاید بگویید ماشین تایپ‌های قدیمی‌تر هم پیدا می‌شود، چرا یک ماشین تایپ الکتریکی؟ آن هم مدلی که خیلی قدیمی نیست؟ موضوع علاوه بر کارکرد وسایل، بحث زیباشناسی آن است. رنگ‌بندی این سوژه به نظر جالب‌تر از دیگر مدل‌ها بوده و برای همین جیم گلدن آن را پسندیده است.

شماره تلفن برای جیم مهم نیست؛ آنچه مهم است، اعداد آن است. تلفن‌های قدیمی و روش نوستالژیک شماره‌گیری را یادتان است؟

پروژکتور اسلایدها که حالا پاور‌پوینت و پرزنتیشن جای آن را گرفته. جیم می‌گوید پدرم عکاسی مبتدی و جدی بود و همیشه فیلمی از اسلایدها تهیه می‌رد. برای همین اسلایدهای خوبی از مسافرت‌ها و برگ‌ریزان پاییز داریم. اسلایدها داغ می‌شوند و توجه مرا جلب می‌کنند. سروصدای پرژکتور، بوی فن، رنگ‌ها، همه‌چیز برایم جالب است.

پروژکتور فیلم قدیمی:

یکی از اولین تلفن‌های همراه؛ در سال 1987 و در فیلم Wall Street شخصی به نام Gordon Gekko گوشی بزرگی شبیه این به دست داشت و از آن زمان مردم به تلفن‌های همراه علاقه‌مند شدند:

فلاپی‌دیسک‌های 8 اینچی. در 10 سالگی این اشیاء را در Wargames دیدم و به شدت روی من تأثیر گذاشتند تا وارد دنیای کامپیوتر شوم.

کارت پانچ؛ این یکی خیلی قدیمی است. بیش از 100 سال قدمت دارد. تکه‌ای از مقوا که سوراخ‌هایی در آن ایجاد شده و برای کنترل ماشین‌ها کاربرد داشته است. برنامه‌نویسان قدیمی احتمالاً این کارت‌ها را دیده‌اند و می‌دانند که کدنویسی و اجرا به کمک کارت پانچ چه قدر مشکل و زمان‌بر است.

فلاپی‌های 5.25 اینچی

فلاپی‌های 3.5 اینچی: این تصویر به دلیل رنگ و طرح آن مورد توجه جیم بوده است. تکنولوژی فلاپی‌های 3.5 اینچی این مزیت را داشته که بر خلاف فلاپی‌های 5.25 اینچی، در جیب‌ها هم جا می‌شده است. این نوع فلاپی‌ها محکم‌تر و کوچک‌تر بودند و در رنگ‌های متنوع به فروش می‌رسیدند.

دیسک‌های 7 اینچی وینیل؛ دیسک‌هایی که جیم در کودکی جمع‌آوری و معامله می‌کرد. کاربرد دیسک‌های وینیلی تا حدی ادامه یافته؛ ولیکن دیسک‌های 7 اینچی، به تاریخ پیوسته‌اند.

میکروکاست

کارتریج رام بازی‌های ویدیویی؛ این کارت‌ها به کنسول بازی Magnavox Odyssey2 تعلق دارند؛ ولیکن تکنولوژی آن در کنسول‌های 8 بیتی قدیمی هم به کار رفته است. آتاری 2600، اینتل‌ویژن، ColecoVision، NES و غیره همگی از این تکنولوژی استفاده کرده‌اند. نینتندو 64 آخرین کنسولی بود که از کارت‌های رام استفاده می‌کرد.

زیپ‌دیسک‌ها در اصل جانشین فلاپی‌دیسک‌ها شدند؛ ظرفیتشان 100 مگابایت بود؛ ولیکن فلش‌درایوهای USB به سرعت جای این وسایل ذخیره‌سازی را گرفتند.

بتامکس که در نبرد با نوارهای ویدیویی VHS مغلوب شد:

VHS یا همان نوارهای ویدیویی بزرگ که جای خود را به سی‌دی‌ها داد.