زمان روییدنم، باران مهربانی بودی که به آرامی سیرابم کردی... زمان پروریدنم آغوشی گرمی که بالنده ام ساختی... زمان بیماری ام، طبیبی که دردم را شناختی و درمانم کردی... زمان اندرزم، حکیمی آگاه که به نرمی زنهارم دادی... زمان تعلیمم، معلمی خستگی ناپذیر و سخت کوش که حرف به حرف دانایی را در گوشم زمزمه کردی...زمان تردیدم، رهنمایی راه آشنا که راه از بیراهه نشانم دادی...........
مادر عزیزم ! سپاس گذارت هستم.
جز تو ، گر گیرم کسی یارم شود
کی چو تو بی باک غمخوارم شود
ما همه جوییم یاری مهربان
کی شود یاری که چون مادر شود
هرکه میخواهد بفهمد عشق تو
هیچ راهی نیست مگر مادر شود
این مطلب توسط موسی اصلانی بررسی شده است. تاریخ تایید: ۹۲/۰۴/۱۳ - ۲۱:۵۸
لوگین شوید تا بتوانید نظر درج کنید. اگر ثبت نام نکرده اید.
ثبت نام کنید تا بتوانید لوگین شوید و علاوه بر آن شما نیز بتوانید مطالب خودتان را در سایت قرار دهید.