مخاطب خاص من !

 

 

مرامت عشق، لبخندت صمیمی / قدم هایت “صراط المستقیمی”

بگویم “یا علی” آغاز هر کار / که “بسم الله رحمن الرحیمی”

هیچکس تنها نیست، او در همه حال کنار ماست!

(خدا، بی همتای اول)

 

 

به خدا تا اندازه ی امیدوار باش که جرات گناه کردن پیدا نکنی

و از اون تا اندازه ی بترس که از رحمت اون ناامید نشوی . . .

 

 

معبودم

متبرکم گردان به نامت

متبلورم گردان به عبادتت

متذکرم گردان به ذکرت

مرحمتم گردان به رحمتت

خدایا

ما برای داشتن دست های تو ریسمان نبسته ایم، “دل” بسته ایم

همین که حال دلمان خوب باشد، برایمان کافی ست . . .

پروردگارا

کاش، به همان اندازه ای که از حرف مردم میترسیم

از تو می ترسیدیم، که اگر اینگونه بود دنیای ما دنیای دیگری بود

و آخرت ما آخرت دیگری … کاش …

خدایا به من ایمانی عطا کن که

نگران روزیم نباشم

درست مانند کودکی که نگران وعده بعدی غذایش نیست

زیرا به مهربانی مادرش ایمان دارد . . .

خدایا هر روز کمی اندوه برام بفرست

زیرا در اندوه است که تو یاد میشوی و در خوشی از یاد میروی . . .

خداوندا

تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم

مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را

مبادا گم کنم اهداف زیبا را

مبادا جا بمانم از قصار موهبت هایت

خداوندا مرا مگذار تنها لحظه ای حتی . . .

هرگز فراموش نکن که هر چه رخ دهد همواره در آغوش خدا هستی . . .

من از خدا خواستم تا روحم را رشد دهد

خدا گفت: نه تو خودت باید رشد کنی ولی من تو را می پیرایم تا میوه دهی . . .

خدایم را دوست دارم چون وفادارترین است

و شاید به رسم همین وفاداریست که دوستانم را به او میسپارم . . .

الهی! در دلِ دوستانِ تو، نور عنایت پیداست

و جان ها در آرزوی وصال تو حیران و شیداست

چون تو مولا که راست؟ و چون تو دوست کجاست؟