شعر

باز باران بی ترانه

بی هوای عاشقاته

بی نوای عارفانه

درسکوت ظالمانه

خسته از مکر زمانه

غافل از حتی رفاقت

 هاله ای از عشق ونفرت

اشک هایی طبق عادت

قطره های بی طراوت

روی دوش آدمیت

میخورد بربام خانه

توجه= جون هرکیت دوست داری نظر بده