آشفته زمانیست,یارب کمکم کن

 

تو چه ساده ای و من چه سخت

تو پرنده ای و من درخت.

آسمان همیشه مال توست

ابر زیر پای توست.

منولی همیشه گیر کرده ام.

تو به موقع میرسی و من

سال هاست دیر کرده ام.

***

خوش به حال تو که می پری!

راستی!چرا دوست قدیمی ات ـ درخت را ـ

با خودت نمی بری؟

***

فکر میکنم توی آسمان

جا برای یک درخت هست.

هیچ کس در بزرگ باغ را

روی ما نبست!

یا بیا و تکه ای از آسمان برای من بیار

یا مرا ببر توی آسمان آبی ات بکار.

***

خواب دیده ام

دست های من

آشیانه تو می شود.

میوه ام:

سیب سفید آفتاب.

برگ های تازه ام:

ورق ورق

نور ناب.

***

خواب دیده ام شب ستاره ها

از تمام شاخه های من

تاب می خورند.

ریشه های تشنه ام

توی حوض خانه ی خدا

آب میخورند.

***

من همیشه خواب دیده ام ولی......

راستی هیچ فکر کرده ای یک درخت

توی باغ آسمان چقدر دیدنیست!

ریشه های ما اگرچه گیر کرده است.

میوه های آرزو ولی

رسیدنی ست.