واشینگتن پست : زبان فارسی در جایگاه ششم زبان های گسترده جهان
دوستان گرامی ، باور کنید که گفتار برتری یک زبان بر زبان دیگر ، چنین گفتمانی هیچ نیست جز نشانه نادانی و واپسگرایی و یادم نیست ، هرگز بیاد ندارم کسی مدعی برتر بودن زبان فارسی بر دیگر زبان های ایرانی شده باشد ، ولی همه اینها یعنی اینکه زبان فارسی زبان ملی هست و نه قومی به باور شماری از زبان شناسان ، فرا قومیتی بودن زبان فارسی پیامد گستردگی گستره تمدنی این زبان می باشد.
زبانی که امروز به هیچ ملیت یا کشور ویژه ای تعلق ندارد .
زبانی که از 2500 سال پیش تا کنون در ایران بزرگ پیشینه و ریشه داشته و دیرینه ترین سنگ نوشته های آن به دوران امپراتوری هخامنشی باز میگردد و با الفبای میخی مانند سنگ نوشته داریوش بزرگ در بیستون که به زبان پارسی باستان بوده و بزرگترین سنگنوشته جهان می باشد و سنگنوشته خشایارشا هخامنشی که در تُرکیه امروزی و در نزدیکی دریاچه وان یافته شده است .
زبانی که در دوران ساسانیان ( پارسی میانه ) زبان دودمان ساسانی بوده و سنگ نوشته های ساسانی به این زبان بوده و به الفبای پهلوی و در یک گذر تاریخی و در بلندای سده ها دچار کمترین دگرگونی شده است .
اگر به گذر زمان و دگرگونی زبان پارسی دری بپردازیم ، می توانیم ببینیم که این زبان از پارسی باستان ( زبان هخامنشیان ) تا پارسی میانه ( زبان ساسانیان) و پارسی دری ( زبان درباری ساسانیان در تیسفون ) و پارسی دری امروزی یک دالان زمانی را گذرانده و واژگانی از زبان های بیگانه و غیر ایرانی چون عربی و تُرکی و روسی و انگلیسی و فرانسه و ..در آن درون شده است ، که این هم هرگز شگفت انگیز نیست و کنش زبان پارسی دری با زبان های پیرامونش یک پدیده ساده هست ، درست مانند زبان های اروپایی ، چون انگلیسی و آلمانی و ایتالیایی که بسیاری برهمکنش داشته اند و انبوهی از واژگان لاتین و یونانی در این زبان ها دیده می شود . هرچند که در زبان عربی هم چند هزار واژه پارسی باستان درون شده است .
زبانی که از گروه زبان های خانواده ایرانی هست و با زبان های کُردی و بلوچی و گیلکی و طبری (مازندرانی) و لری (بختیاری) و تالشی و تاتی و سیکالی و یقنابی و ... هم خانواده هست .
زبانی که بسیاری از نگاشت های ایرانی پیش از اسلام چون نسک های دوران ساسانی به این زبان هست ، مانند کارنامک اردشیر پاپکان و نگاشت های دینی زرتشتیان ( به پارسی میانه )
زبانی که بزرگترین آثار فرهنگی چون چکامه ها و ساده نگاشت های ( منثور ها ) چکامه سرایان و نگارندگان بزرگ ایرانی به آن سروده شده است ، چون بوستان و گلستان سعدی و مثنوی مولانای بلخی و دیوان حافظ و شاهنامه فردوسی و شیرین و فرهاد نظامی گنجوی و چکامه های خاقانی شروانی و دیوان ملک الشعرای بهار و دیوان قطران تبریزی و چکامه های خاجوی کرمانی و منوچهری دامغانی و چکامه های رودکی ( پدر شعر پارسی ) و رابعه بلخی ( مادر شعر پارسی ) و مغربی تبریزی و عمر خیام و شمس تبریزی و شهریار (شاعر شوریده حال) و صائب تبریزی و پروین اعتصامی و هزاران شاعر دیگر ایران بزرگ که همه به این زبان سروده اند و آثار بزرگ ایشان ، آثار ستوده و جهانی می باشند .
امروز زبان پارسی دری ، پیوند دهنده مردمان گستره ایران بزرگ فرهنگی هست .
"مبارزه با دروغ پردازی پیرامون تاریخ ایران"
لینک خبر را هم گذاشتم تا هیچ حرفی باقی نمونه...
لطفا پست مجدد کنید..
https://www.washingtonpost.com/news/worldviews/wp/2015/04/23/the-worlds-languages-in-7-maps-and-charts/
پایننده ایران.