اثبات پیامبری کورش

در گام نخست باید به معنی نام کورش توجه کرد…
کورش به معنی خورشیدوار است..که نامی کاملا برازنده ی شخصیت اوست یا شاید بهتر است بگویم که زیبایی شخصیت کورش این نام را زیباتر کرده..
(املای درست نام کورش به این صورت است نه کوروش)
در ابتدا باید بگویم که کورش به خاطر فتوحاتش ویا شمشیر زدنش شهرت خاص و عام نیست و این محبوبیت وی از بخشندگی و عطوفت وی نشئت می گیرد…

او همه ی افرادی که به وی گستاخی می کردند، با سخاوتمندی بسیاری که داشت ان ها را می بخشید از جمله ی آنها می توان به شاه لیدی اشاره کرد …او کزروس را بخشید با همه گستاخی هایی که او به کورش بزرگ کرده بود…
کزروس تا پایان عمر خود در کنار کورش ماند و برای وی جان فشانی های بسیارکرد….

در نگاره زیر کرزوس از یک بازرگان لیدیایی مالیات می‌گیرد، اثر کلود وینون

کرزوس به انگلیسی Croesus (از ۵۹۵ پیش از میلاد، تا ۵۴۷؟ پیش از میلاد) پادشاه لیدیه بود.

در سال ۵۴۶ پیش از میلاد سارد پایتخت لیدی توسط کورش فتح می‌شود و کرزوس پادشاه لیدی شکست می‌خورد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

عنوان های کورش بزرگ:
کورش را ایرانیان پدر، ویونانیان که وی سرزمین هایشان را تسخیر کرده بود..او را سرور و قانون گذار می نامیدند.
یهودیان این پادشاه را به منزله ی مسیح شده توسط پروردگار بشمار می آورند.
بابلیان او را مورد تایید مردوک می دانند.

کورش در کتاب های ادیان مختلف:

کورش نزد یهودیان ،زرتشتیان ، مسیحیان و مسلمانان از جنبه آسمانی و آرتا (تقدس) برخوردار است

درتورات(اشعیا نبی(ع)-حزقال نبی(ع)-دانیال نبی(ع)-و ارمیای نبی (ع)) از او به عنوان:

حضرت مسیح، بت شکن، فرستاده پروردگار، چوپان خدا،دست خدا،شکست دهنده فرعونیان،شاهین خدا، نجات بخش و دانشمند خدانام برده شده است.

در صحف عزرا ی پیامبر(حضرت عزیر)آمده است:

کورش فرمود خداوند به من دستور داد تا خانه ای برای او در بیت المقدس بسازم.

در تفسیر قرآن ابوالفتح راضی آمده است:

بر زبان بعضی ازپیامبران دستور داد که پادشاهی را از پادشاهان پارس،او کورش بود و او مردی مومن بود….

(نگاره آرمگاه ابولافتوح رازی درحرم شاه عبدالعظیم)

ابوالفتوح رازی از مفسران و علمای بزرگ شیعه در سده ششم هجری 

در انجیل آمده است که کورش پادشاه، ستاره را که هنگام مولود عیسی مسیح طالع شده بود را دیده بود….

در کتاب مقدس عهد عتیق، در ۱۹ آیه، نام کورش یاد شده‌است

و همچنین میتوانید روی یه سایت انـجـیل آنلـایـن (Online Bible) واژه ی کـــورش (Cyrus) رو جستجو کنید.

(برای دانسته های بیشتر می توانید به کتاب اخبار الزمان مراجعه کنید.)

معجزه در زمان کورش بزرگ:

در زمان بلشنصر پادشاه بابل،یهودیان اسیر وی بودند و در شبی که کورش بابل را محاصره کرده بود،او بدون توجه به محاصره ی بابل، میهمانی ترتیب داد و در ان میهمانی در ظروف آرتا (مقدس) یهودیان که از اورشیلم به غنیمت گرفته بود،شراب ریخت و شروع به نوشیدن با اطرافیانش کرد و خشم یهودیان را بر انگیخت.
در همان زمان نوشته ای بر روی دیوار نمایان شد که گویی دستی نامرئی آن را مینوشت........
مضمون این بود:منامنا(کسره به میم)-ثقیل(فتحه به ث و کسره به ق)-فرسین(فتحه به ف و کسره به س)
بلشنصر تمام کاهنان را احضار کرد در حالی که بسیار ترسیده بود،هیچ کس قادر به ترجمه ی ان نبود...دستور داد دانیال نبی که در زندان بود را بیاورند تا ان را ترجمه کند.......
ترجمه و تفسیر:
منامنا:خداوند سلطنت تو را شمرده و ان را به انتها رسانیده است
ثقیل:  تو در میزان سنجیده شده ای و ناقص در امده ای
فرسین:سلطنت تو بخشیده شده و به مادها و پارس ها بخشیده شده است.....
و 2 روز پس از آن نیز این رخداد افتاد..و کورش بزرگ توانست یهودیان و دانیال نبی را از بند اسارت آزاد کند.

 

بقعه دانیال نبی ، شوش
Danial-e-Nabi Mausoleum, Shoosh

 

در کتاب دانیال، دانیال نبی در رؤیا چنین می‌بیند:
دیدم که ناگاه قوچی نزد نهر ایستاده بود که دو شاخ داشت و شاخهایش بلند بود ویکی از دیگری بلندتر و بلندترین آنها آخربرآمد؛ و قوچ را دیدم که به سمت باختر و شمال و جنوب شاخ می‌زد و هیچ وحشی با او مقاومت نتوانست کرد و کسی نبود که از دستش رهایی دهد و برحسب رای خود عمل نموده، بزرگ می‌شد.

در متن عبری واژه ""(قرنیم) به معنی "دوشاخ" استفاده شده‌است.
در زبان عبری به صاحب دو شاخ، /lo’qerenim/ (=) و در زبان آرامی /ba’al ha’qerenayim / (=) می گویند، شباهت ها را ملاحضه می کنید؟
در ادامه در کتاب دانیال می‌خوانیم: 
جبرئیل بر او آشکار گشت و خوابش را چنین تعبیر نمود:
قوچ صاحب دو شاخ که دیدی پادشاهان ماد و پارس است. در ترجمه عربی کتاب مقدس نام ذوالقرنین در همین فراز آمده‌است:

ترجمه ون دایک:أَمَّا الکَبشُ الَّذِی رَأَیتَهُ ذَا القَرنَینِ فَهُوَ مُلُوکُ مَادِی وَفَارِسَ

ترجمه فارسی قدیم:اما آن قوچ صاحب دو شاخ که آن را دیدی پادشاهان مادیان و فارسیان می‌باشد.
یهود از بشارت رؤیای دانیال چنین دریافتند که دوران اسارت آنها با قیام یکی از پادشاهان ماد و فارس، و پیروز شدنش بر شاهان بابل، پایان می‌گیرد، و از چنگال بابلیان آزاد خواهند شد. چیزی نگذشت که کورش در صحنه حکومت ایران ظاهر شد و کشور ماد و فارس را یکی ساخت، و سلطنتی بزرگ از آن دو پدید آورد، و همانگونه که رویای دانیال گفته بود که آن قوچ شاخهایش را به باختر و شرق و جنوب می‌زند کورش بزرگ نیز در هر سه جهت فتوحات بزرگی انجام داد. یهود را آزاد ساخت و اجازه بازگشت به اسرائیل را به آنها داد.

در کتاب اشعیا نبی باب ۴۴ شماره ۲۸ چنین می‌خوانیم: آنگاه در خصوص کوروش می‌فرماید که شبان من اوست و تمامی مشیتم را به اتمام رسانده به اورشلیم خواهد گفت که بنا کرده خواهی شد. این جمله نیز قابل توجه‌است که در بعضی از تعبیرات کتاب مقدس، از کورش تعبیر به عقاب خاور، و مرد تدبیر که از مکان دور خوانده خواهد شد آمده‌است. (کتاب اشعیا نبی باب ۴۶ شماره ۱۱)

 

 

دانیال خوراک بابلیان را رد میکند، نگاره ای از کتاب مقدس قرن ۱۹

 محمد(ص) رسالتش را در مقابل قبیله قریش را مدیون کورش بزرگ است:

پیامبر،قبیله قریش و کورش بزرگ.

در تفسیرهای قرآن در مورد شان نزول این آیات (درمورد ذلقرنین)آمده است که گروهی از قریش به این اندیشه افتادند که پیامبر را آزمایش کنند، به همین دلیل تصمیم گرفتند از یهودیان مدینه که خود را صاحب کتاب آسمانی می دانستند و بهره ای از دانش داشتند استفاده کنند، و از آنها بخواهند که چند پرسش از کتب دینی خود درآورند تا قریش آن پرسش ها را از پیامبر بپرسد.

تعدادی از آنها به مدینه رفتند و با دانشمندان یهودی ساکن مدینه در این مورد گفتگو و مشورت کردند.

دانشمندان یهودی هم گفتند این سه پرسش را از او بپرسید اگر پاسخ صحیحی به آنها بدهد، او پیامبر خداست!


فرستادگان قریش برگشتند و این پرسش را از پیامبر پرسیدند.

نگاره‌ای ازپیامبر اکرم (نگارنده: ابوریحان بیرونی) متعلق به قرن ۱۷ میلادی

 

به همین خاطر آیاتی که در پاسخ به این پرسش ها نازل شده اند اینطور آغاز می شوند:

 

وَیَسأَلُونَکَ عَن ذِی القَرنَینِ قُل سَأَتلُو عَلَیکُم مِّنهُ ذِکرًا ۸۳إِنَّا مَکَّنَّا لَهُ فِی الأَرضِ وَآتَینَاهُ مِن کُلِّ شَیءٍ سَبَبًا ۸۴فَأَتبَعَ سَبَبًا ۸۵حَتَّی إِذَا بَلَغَ مَغرِبَ الشَّمسِ وَجَدَهَا تَغرُبُ فِی عَینٍ حَمِئَةٍ وَوَجَدَ عِندَهَا قَومًا قُلنَا یَا ذَا القَرنَینِ إِمَّا أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّا أَن تَتَّخِذَ فِیهِم حُسنًا ۸۶قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ یُرَدُّ إِلَی رَبِّهِ فَیُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُّکرًا ۸۷وَأَمَّا مَن آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُ جَزَاء الحُسنَی وَسَنَقُولُ لَهُ مِن أَمرِنَا یُسرًا ۸۸ثُمَّ أَتبَعَ سَبَبًا ۸۹حَتَّی إِذَا بَلَغَ مَطلِعَ الشَّمسِ وَجَدَهَا تَطلُعُ عَلَی قَومٍ لَّم نَجعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِترًا ۹۰کَذَلِکَ وَقَد أَحَطنَا بِمَا لَدَیهِ خُبرًا ۹۱ثُمَّ أَتبَعَ سَبَبًا ۹۲حَتَّی إِذَا بَلَغَ بَینَ السَّدَّینِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَومًا لَّا یَکَادُونَ یَفقَهُونَ قَولًا 93قَالُوا یَا ذَا القَرنَینِ إِنَّ یَأجُوجَ وَمَأجُوجَ مُفسِدُونَ فِی الأَرضِ فَهَل نَجعَلُ لَکَ خَرجًا عَلَی أَن تَجعَلَ بَینَنَا وَبَینَهُم سَدًّا 94قَالَ مَا مَکَّنِّی فِیهِ رَبِّی خَیرٌ فَأَعِینُونِی بِقُوَّةٍ أَجعَل بَینَکُم وَبَینَهُم رَدمًا 95آتُونِی زُبَرَ الحَدِیدِ حَتَّی إِذَا سَاوَی بَینَ الصَّدَفَینِ قَالَ انفُخُوا حَتَّی إِذَا جَعَلَهُ نَارًا قَالَ آتُونِی أُفرِغ عَلَیهِ قِطرًا 96فَمَا اسطَاعُوا أَن یَظهَرُوهُ وَمَا استَطَاعُوا لَهُ نَقبًا 97قَالَ هَذَا رَحمَةٌ مِّن رَّبِّی فَإِذَا جَاء وَعدُ رَبِّی جَعَلَهُ دَکَّاء وَکَانَ وَعدُ رَبِّی حَقًّا 98

در آیات 83 تا 98 سوره کهف اینطور می خوانیم:
و (محمد) تو را از ذوالقرنین (کورش)می پرسند، بگو:
اینک از وی خبری و سخنی بر شما می خوانم. ما او را در زمین قدرت و حکومت دادیم و اسباب (رسیدن به) هر چیزی را در اختیارش نهادیم.
او نیز از این اسباب بهره برد. تا به غروبگاه آفتاب رسید. در آنجا احساس کرد که خورشید در چشمه تیره و گل آلودی فرو می رود و در آنجا قومی را یافت. 
گفتیم ای کورش آنها را مجازات می کنی و یا روش نیکی در مورد آنها اتخاد می کنی؟
گفت: آنکس را که ستم کرده است، مجازات خواهیم کرد، سپس به سوی پروردگارش باز می گردد و خدا او را مجازاتی شدیدتر خواهد کرد. و کسی که ایمان آورد و عمل صالح انجام داد، پاداشی نیکوتر خواهد داشت و ما نیز بر او آسان می گیریم.
سپس بار دیگر از اسبابی که در اختیارش گذاشتیم بهره گرفت تا به خاستگاه خورشید رسید.
در آنجا دید که خورشید بر مردمی طلوع می کند که در برابر تابش آفتاب پوششی برای آنها قرار نداده بودیم.

آری اینچنین بود و ما از امکاناتی که نزدکورش بود آگاهی داشتیم.

نگاره کوروش هخامنشی در پاسارگاد 

تطبیق خصوصیات کورش و یوسف نبی:

1_ إِنَّا مَکَّنَّا لَهُ فِی الأَرضِ وَآتَینَاهُ مِن کُلِّ شَی‏ءٍ سَبَباً 
ما او را در زمین قدرت و حکومت دادیم و اسباب (رسیدن به) هر چیزی را در اختیارش نهادیم.
*************************
توضیح درمورد آیه:
از سبک و شیوه خاص سخنان قرآن یکی این است که علاوه بر اینکه همه امور را در گرو دستور خداوند می داند،زمانی با موفقیت بزرگی از طرف کسی صورت می گیرد مستقیما آن را به خدا نسبت می دهد – چنانچه در این آیه آمده و می خواهد تایید کند که دستوری بزرگ و خارق العاده و بر خلاف موازین طبیعی، صورت گرفته که تنها با موهبت و عنایت خاص خداوندی بوده که چنین کاری انجام پذیرفته است.)
***********************

در سوره یوسف نیز چنین می فرماید: وَکَذلِکَ مَکَّنَّا لِیُوسُفَ فِی الأَرضِ (1)

یعنی یوسف را در سر زمین مصر قدرت و حکومت دادیم.

لازم به نظر می رسد که کورش نیز مانند یوسف در شرایطی غیرعادی و شگفت انگیز به تاج وتخت رسید که تنها لطف خاص خداوند شامل او بوده باشد.

وقتی در احوال کورش بررسی می کنیم، می بینیم جزئیات زندگی او چون زندگی یوسف همراه با پیش آمد های شگفت انگیز و گیج کننده بسیار همراه است که باعث شده است، و در آینده مورخان ومفسران و باستان شناسان بزرگ در مورد او و کودکی اش افسانه ها بسازند. 

به محض اینکه چشم به جهان گشود، جد مادری اش، سخت ترین و کینه توز ترین دشمن او گردید که دستور داد کودک معصوم را به قتل برسانند، ولی مامور قتل از این کار سر باز زد و به خاطر مهر و محبتی که دلش را فراگرفته بود او را از چنگال مرگ نجات داد.

کورش در دشت ها و کوهستان ها بزرگ شد، و در کنار جوانان گمنام و بدون فرهنگ پرورش یافت. ولی ناگهان مسیر زندگی اش عوض کرد و به میدان سعی و عمل رانده شد، ترقیات او بسیار به تندی و با شتاب انجام گرفت، کشور ماد بدون زحمت در برابرش زانو زد.
آشکار است که سیر حوادث یک زندگی عادی هرگز چنین نیست و این همه رخداد در زندگی یک فرد مسلما غیرعادی و نادر وشگفت انگیزبه شما می رود.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

توضیحات نگاره:
سمت راست:نگاره دوران کودکی کورش، اثر سباستیانو ریچی.
ودرسمت چپ:نگاره فروختن یوسف بر روی کاشی در تکیه معاون الملک