این شعرو انگار خودم در مورد زندگی خودم خوندم. مو نمیزنه

بسمه هر چی کشیدم بسمه، بسمه دیگه بریدم بسمه

نمیخوام بیشتر از این زنده باشم، خیر از زندگی ندیدم بسمه

بسمه شکنجه های زندگی، بسمه دربه دری آوارگی

بعد عمری روز و شب سگ دو زدن، چی برام مونده خدا جز خستگی

خواسته هات  نخواسته هام بود و نخواستی که یه روز خوش ببینم

گل زندگیمو چیدی داغ بابا رو گذاشتی روی سینم

لحظه لحظه زندگیم عذاب زنده بودنه

ذلت بی کسیها یه عمری تنها موندنه

دیگه نه غرور برام مونده خدا نه آبرو

به چه جرمی آخه دنیامو تو کردی زیر و رو

توی زندگیم ندیدم من یه روز راحتم

                           دیگه بس کن ای خدا بسه تمومه طاقتم