مهدی جان تقویم ما هنوز بهاری ندیده است

و انگشتر عقیقی نـــــاب دارد

بیــــــا زاهد به گلـــــزار ولایت

که شیعه یک گل شاداب دارد

عجب تاجی به سر ارباب دارد

فقط دلیل جدایی ز تو گناه من است

ثمر از این همه غفلت دل سیاه من است

همیشه ذکر تو را من به روی لب دارم

که نام تو گل زهرا دلیل راه من است

ببین که روز سپیدم ز هجر تو شام است

بیا و نور فکن که چهره تو ماه من است

جدایی از تو بلایی عظیم و جانکاه است

گواه قلب حزین سردی نگاه من است

بگو به آن دو ملک در سیاهی قبرم

که این غلام قدیمی بارگاه من است

کنعان دل، بدون تو شادی پذیر نیست

یوسف! ظهور کن که پریشان شدن بس است

گریه ... فراق ... گریه ... فراق ... این چه رسمی است؟!

دیگر بس است این همه گریان شدن بس است

تا کی گناه پشت گناه ایّها العزیز؟!

تا کی اسیر لذّت عصیان شدن؟! بس است

خسته شدم از این همه بازی روزگار

مغلوب نفس خاطی و شیطان شدن بس است

سرگرم زندگی شدنم را نگاه کن

بر سفره های غیر تو مهمان شدن بس است
‌ ‌

*اللهم عجل لولیک الفرج وعافیة و النصر*