درباره من

در قطب شمال گرگ ها را اینگونه شکار میکنند:
روی تیغه ای برنده مقداری خون می ریزند
وانرا در قالب یخی قرار داده و در طبیعت رها می کنند.
گرگ انرا می بیند، و یخ را به طمع خون لیس میزند .
یخ روی تیغه کم کم اب می شود وتیغه ی تیز،
زبان سرد و بی حس شده ی گرگ را می بُرد.
گرگ خون بیشتری می بیند و به تصور و خیال این
که شکار و طعمه خوبی پیدا کرده بیشتر لیس می زند؛
اما نمی داند یا نمی خواهد بداند که با آن حرص وصف
ناشدنی و شهوت سیری ناپذیر، دارد خون خودش را می خورد!
آن قدر از ان گرگ زبان بسته خون می رود تا به دست خودش کشته می شود
.. نه گلوله ای شلیک می شود، و نه حتی نیزه ای پرتاب!
اما گرگ با همه غرورش سرنگون میشود!
شکست ها و نگرانی هایت را رها کن،
خاطراتت را،
نمیگویم دور بریز،اما قاب نکن به دیوار دلت
در جاده ی زندگی، نگاهت که به عقب باشد،
زمین میخوری
زخم بر میداری
و درد میکشی
نه از بی مهری کسی دلگیر شو نه به محبت کسی بیش از حد دلگرم
به خاطر آنچه که از تو گرفته شده، دلسرد مباش، تو چه میدانی؟
شاید روزی ساعتی آرزوی نداشتنش را میکردی
تنها اعتماد کن و خود را به او بسپار
هیچ کس آنقدر قوی نیست که ساعت ها بر عکس نفس بکشد
در آینده لبخند بزن
این همان جایی است که باید باشی!
هیج کس تو نخواهد شد
آرامش سهم توست  
 

درج شده در تاریخ ۹۵/۰۵/۲۳ ساعت 10:20

کاربران آنلاین (3)

تنبل .خان کاکتوس یاشار یاشار