برای روز میلاد او

امشب ، آسمان دلم ابری بود،

ماه بر نگاه شبرنگم  درخشید،

اردیبهشت ِ تقویم ، پررنگ خندید،

نامت در ذهم ذوق ذوق  کرد.

حافظه ام درد داشت...

یاد میلادت در یادم به بار نشست.

آری ... امروز بهار زندگی توست !

این روز ، سالروز تولد توست !

روی کنده  ی اقاقیا ، سفره عشق گستردم،

شمع  را بر کیک حضورت بست زدم،

ساز دل در پرده خورشید، کوک کردم،

ترانه ی تولد را با اشک زمزمه کردم...

درخت، همهمه سر داد.

برگ با باد رقصید.

شکوفه چشمک زد.

مریم، گل امید از برکه ی نور چید.

لبخند بزن ای عشق محالم !

دست انداز بر گردن بیمارم !

حالا که تو نیستی بر مهمانی قلبم،

یاد نگاهت بر لوح دلم به یادگار خواهم..!

نوشته: مریم.یعقوبی

برای او که نخواست کنارم بماند:

" امید روزها و سال از دست رفته ام ،

میلادت بدون حضورت، شروع سالی است برای عاشقتر ماندن دلم ...

بی تو ، حس بودن دوباره ات را جشن گرفته و با تمام احساسم می گویم :

                                **  تولدت مبارک  **