خسته ام

صدای ناله ی شب می آید...

چشمهایم هراس ِ نامرغوبی دارد.

خواب در کوچه ی سرگردانی، پرسه می زند!

تب دارم! تب ناباوری!

درد دارم! درد تنهایی !

دلم در تمنای دلی بود از جنس خودش،

دلم، بی تاب دستی بود در سرمای  وجودش،

دوان دوان از پی دلم،

قد کشیدم،

پیر شدم !

خسته ام از دستِ دلم ،

آخر این ایستگاه کجاست؟!

 نوشته : مریم یعقوبی

درج در وبلاگ شخصی مریم یعقوبی به نشانی: http://ocean290.blogfa.com