زندگی دوباره..!

دختر پاییز منم

در خزان زندگی،

نسیم ناباوری وزید

دفتر سرنوشتم ورق خورد،

تو، قصه تلخ مرا خواندی.

با قلم نگاه آرامت،

بر سطرهای زندگی ،

شکوفه ی امید، درخشید.

جوانه ی خوشبختی دمید.

بهار شد...

گلِ احساسم، دوباره رو گشود.

به آینه می نگرم.

با آینه می گریم.

 آیا من همان دختر دیروزم

که برگ رویم همه زرد بود ؟!

ستاره ی شب هایم سرد بود؟!

دیگر اشک نخواهم ریخت.

حسرتِ دیروز نخواهم خورد.

گلِ یاس، خواهم چید،

از دشتِ امید.

گرم خواهم کرد ،

حوصله را از نورِ سپید.

تو را قسم ای از جنسِ حقیقت!

به شکوفه های صورتی بهار،

به کبودی رخِ برگ های خزان،

 تا آخرین سطراز

قصه ی مریم را تو بخوان...

شعر از مریم بعقوبی