یک پاییز گذشت! یک فصل نیامدنت را لابلای برگهای زرد ورق زدم. کجای این جاده ی دلفریب، منتظر آمدنت بمانم؟ روبروی کدام کوه، " دوست داشتنم " را بلند بخوانم؟ تو بدهکاری به دلم، به قدر خاطرات خوشمان! من به اندازه بغض یک ابر، دلتنگم ..!
نوشته: مریم.یعقوبی
این مطلب توسط جلال علی اصغری بررسی شده است. تاریخ تایید: ۹۵/۰۹/۲۶ - ۰۹:۵۸
لوگین شوید تا بتوانید نظر درج کنید. اگر ثبت نام نکرده اید.
ثبت نام کنید تا بتوانید لوگین شوید و علاوه بر آن شما نیز بتوانید مطالب خودتان را در سایت قرار دهید.