
چقدر دلم برای آن روزها تنگ شده،
روزهای بدون دلواپسی!
روزهایی که ترس، معنی نداشت.
هر چیزی می شد بهانه.
زندگی جمع می شد در یک کوله پشتی!
یک دفتر،
یک قلم،
یک دنیا شادی ولبخند.
بهانه ای برای سفر،
برای رفتن و دور از آدمها بودن !
برای روزی با هم بودن!
کاش ..!
و ای کاش ..!
و یک زندگی حرف نگفته!
نوشته مریم یعقوبی
( ثبت شده در سایت شعر نو به نشانی: http://shereno.com/11898/30649/411992.html )