هر روز، درب خانه ی من
سخت، کوبیده می شود!
خورشید است،
عشق، سوغات می آورد!
نور امید، می پاشد.
هر شب، ستاره ی آسمان،
سقف خانه ام را آذین می بندد،
ریسه ی مهربانی، می کشد.
در میان تمام این خوشبختی،
دلم عاشقی می خواهد
دل می بندم،
دوست می دارم،
و هوای تو را در خانه ی من،
دم به دم نفس می کشم...
نوشته : مریم.یعقوبی