کوه و پایداری

کوه مظهر استقامت و استواری است، کوه نماد صداقت و پاکی است، کوه مامن انسانهای صادق و از خود گذشته است ، کوه تبلور یک رنگی و بی آلایشی و کوه ......

اما توصیف کوه را این عبارات برنمی تابد چرا که عظمت کوه و کوهستان را کسانی درک کردند که پای در رکاب حق گذاشتند و از دیرباز تاکنون در راه سعادت و کرامت انسانی با نیروهای اهریمنی استوار و پایدار به پیش می راند و در خستگیها و درماندگی ها به سان یک مادر مهربان در آغوش می کشد.           

                                        
انسانهایی که هم آوای کوهستان در عرصه کار زار به امید دنیای بهتر برای بشر رخ در خاک کشیدند امروز نیز آوای آنان در کوهستانهای سر به فلک کشیده جهان و دره های پر رمز و راز شنیده می شود. این همان آوایی است که در درون مان نیرویی را به جنبش و امیدوارد که استوار و پرصلابت در راه رسیدن سعادت بشری گام برداریم.