آیا ژنتیک از همه چیز مهم تر است؟
مشخص کردن تفاوت های ژنتیکی چگونه می تواند تمرین های شما را بهبود بدهد؟
فرضیه
تحقیقات به وضوح نشان داده اند که حتی اگر متغیرهای تمرینی را با دقت بسیاری زیادی کنترل کنیم، باز هم تمام افراد واکنش یکسانی را به تمرین نشان نمی دهند. این نتایج به این اشاره دارند که یک بخش ژنتیکی هم در تعیین واکنش یک فرد به تمرین های مقاومتی وجود دارد. حالا چه تفاوت های ژنتیکی وجود دارند که نقش مهمی را در تعیین واکنش یک فرد به تمرین مقاومتی بازی می کنند؟
تحقیق
محققان انگلیسی فرضیه ای تشکیل دادند که می گفت 15 ژن مربوط به عملکرد سلولی-اسکلتی، محافظت از تخریب عضله، سوخت و ساز، هم ایستایی گردش خون، تولید میتوکندری، گرمازایی و تولید رگ های خونی نقش دارند. این محققان دو نوع برنامه تمرینی متفاوت را طراحی کردند، که یکی برای افزایش «قدرت/توان» و دیگری برای افزایش «قدرت/استقامت» بود. بعد از مشخص کردن وضعیت این 15 ژن موردنظر در DNA آزمودنی ها، یکی از این دو برنامه تمرینی به آنها داده شد. فرضیه این بود که افرادی که ژن آنها به سمت قدرت تمایل دارد، پاسخ بهتری را از تمرین های قدرتی می گیرند و افرادی هم که دارای ژن های موافق با استقامت هستند، واکنش بهتری را به تمرین های استقامتی نشان می دهند.
یافته ها
یافته اصلی این بود که هماهنگ کردن نوع ژنتیک افراد با روش های مناسب تمرینی، فواید بیشتری را در زمینه تمرین های مقاومتی هر دو گروه قدرتی و استقامتی ایجاد کرد.
نتیجه گیری
نتیجه این تحقیق بیان کرد که استفاده از نمایه ژنی برای هماهنگی و راهنمایی بهتر افراد به سمت روش های تمرینی خاص، می تواند در آینده به یک راه شخصی سازی شده و دقیق تر برای تجویز تمرین های مقاومتی تبدیل شود.