داداشی

  
دیدن تمام دنیا توی عکس یادگاری
اونجا که برای گریه هی ترانه کم میاری

اونجا که نبظ سرودم نبض خاطراته دوره
تو نموندی تا ببینی لحظه هام چه سوت و کوره

داداشی توی نگات اون همه ستاره داشتی
ولی مارو تک و تنها تو سیاهی جا گذاشتی

تو طنین هر ترانه تو کنارمی همیشه
اما جای خالی تو با ترانه پر نمیشه

دل رو زدی به شعله ها تو حرم خاکستر و دود
جنگ بزرگ قصه مون کبریت بی خطر نبود

سوختی و از سوختن تو گنبد پیروزه شکست
سفره ی هفت سین بهار ازخونموم بارشو بست

زخمیه کدوم خزونی ای گل گلوله خورده
که توی شب نگاهت این همه ستاره مرده

زخمیه کدوم خزونی ای مسافره جنوبی
برای من تا همیشه تو طلوع هر غروبی

هنوزم کناره کارون پر بوکه ی فشنگه
تو جنوب رو تن نخل ها زخمه یادگاره جنگه

تو هجوم دود و ترکش فکر یه دریچه بودی
غزل آخره عشقُ اونور ابر ها سرودی

دل رو زدی به شعله ها تو حرم خاکستر و دود
جنگه بزرگه قصه مون کبریت بی خطر نبود

سوختیُ از سوختن تو گنبده پیروزه شکست
سفره ی هفت سین بهار از خونمون بارشو بست