پرواز

پرواز...

سالهاست که از یاد برده ام این جمله قشنگ!

آسمان هرگز برایم شعری  نخواند وبالهای من به افسوس دیروزها پیوست

فرهنگ چشم های تو تاب آسمان را ربود و اشک آسمان سالهاست که نمیریزد

آغوش انگشتان من بروی دستان تو باز است لیک وسعت دستان تو جهای شده است

سهم پرواز مرا به بالهایم برگردان که ستاره ی دیگری تاب لبخند تو نیست 

غم پنهانی دیده ات از کجاست؟صحبت ابر باتو از بهر چیست!؟

دیده بودم تورا نه اینگونه سخت!ودیده بودی مرا نه اینگونه مرده......