یک آنزیم برای تولید سوخت زیستی موثر

محققان دانشگاه یورک اکنون یک خانواده از آنزیمها را کشف کرده اند که می تواند زیست توده هایی که سخت تجزیه می شوند را به سادگی به قندهای تشکیل دهنده آنها تجزیه کنند. استفاده از منابعی که به سختی تجزیه می شوند چون ریشه گیاهان، تراشه های چوب، ضایعات مقوایی یا پوسته های سخت پوستان ارائه کننده یک راه حل بالقوه است.

سوخت تهیه شده از این منابع به سوختهای زیستی نسل دوم شهرت دارند. یافتن راهی برای تجزیه این منابع به قندهای تشکیل دهنده آن به منظور تخمیر و تبدیل شدن به بیواتانول به عنوان حلقه مفقوده تحقیقات سوخت زیستی در نظر گرفته می شود.

تحقیقات جدید به ریاست پرفسور پل والتون ، پرفسور گیدئون داویس در دانشگاه یورک و پرفسور برنی هنریسات از مرکز ملی تحقیقات علمی در فرانسه فرصتهای جدید مهمی در تولید بیواتانول از منابع ثبات پذیر فراهم کرده است.

محققان با بررسی خاستگاه های زیستی و شیمی جزئی این خانواده آنزیمی نشان داده اند که طبیعت دارای شیوه های طبیعی گسترده ای برای تجزیه زیست توده ای است که انسان می تواند برای تولید سوختهای زیستی ثبات پذیر مورد استفاده قرار دهد.

والتون در این رابطه گفت: تردیدی وجود ندارد که این اکتشاف نه تنها روی تحقیقات سراسر دنیا در رابطه با چگونگی حل مشکلات مرتبط با نسل دوم سوختهای زیستی تأثیر گذار است بلکه روی تولید بیواتانول است که اکنون ابزار قدرتمندی برای تولید سوخت زیستی از منابع ثبات پذیری به شمار می رود.

نتایج این تحقیق در مجله بیولوژی شیمیایی نیچر منتشر شده است.