درباره من

روزی به رهی مرا گذر بود/خوابیده به ره جناب خر بود

از خر تو نگو که چون گوهر بود/صاحب دانش و هنر بود

گفتم که جناب در چه حالی؟/فرمود که وضع باشد عالی

گفتم که بیا خری رها کن/آدم شو و بعد از این ضفا کن

گفتا که برو مرا رها کن/زخم تن خویش را دوا کن

خر صاحب عقل و هوش باشد/دور از عمل وحوش باشد

نه ظلم به دیگری نمودیم/نه اهل ریا و مکر بودیم

راضی چو به رزق خویش بودیم/از سفره ی کس نان نه ربودیم

دیدی تو خری کشد خری را؟/یا آنکه برد زتن سری را؟

دیدی تو خری که کم فروشد؟/یا بهر فریب خلق کوشد؟

دیدی تو خری که رشوه خوار است؟/یا بر خر دیگری سوار است؟

دیدی تو خری شکسته پیمان؟/یا آنکه ز دیگری برد نان؟

خر دور زقیل و قال باشد/نارو زدنش محال باشد

خر معدن معرفت کمال است/غیر از خریت زخر محال است

تزویر و ریا و مکر و حیله/منسوخ شده است در طویله

دیدم سخنش همه متین است/فرمایش او همه یقین است

گفتم که زآدمی سری تو/هر چند به دید ما خری تو

بنشستم و آرزو نمودم/بر خالق خویش رو نمودم

ای کاش که قانون خریت جاری شود بر آدمیت....

 

درج شده در تاریخ ۹۴/۰۴/۰۶ ساعت 00:19

کاربران آنلاین (0)