فراموش کردم
لطفا تایپ کنید...
رتبه کلی: 209


درباره من
موضوعات و مباحثی را که علاقه دارم به صورت مطلب یا تصویر توضیح در صفحه شخصی قرار میدهم.

لیست دوستانم معمولا بر اساس شناخت قبلی و یا بر اساس مطالبشان میباشد، لذا خواهش دارم در صورت نپذیرفتن درخواست دوستی ناراحت نشوید.

آنلاین بودن من در سایت دلیل بر حضور پشت سیستم نیست، پس لطفا اگر امری داشتید به صورت پیام خصوصی بفرمایید مطمئنا پاسخ خواهم داد.

---------------------------------



---------------------------------

به انسان بودنت شک کن اگر مستضعفی دیدی
ولی از نان امروزت به او چیزی نبخشیدی

به انسان بودنت شک کن اگر چادر به سر داری
ولی از زیر آن چادر به یک دیوانه خندیدی

به انسان بودنت شک کن اگر قاری قرآنی
ولی در درک آیاتش دچار شک و تردیدی

به انسان بودنت شک کن اگر گفتی خدا ترسی
ولی از ترس اموالت تمام شب نخوابیدی

به انسان بودنت شک کن اگر هر ساله در حجی
ولی از حال همنوعت سوالی هم نپرسیدی

به انسان بودنت شک کن اگر مرگ مرا دیدی
ولی قدر سری سوزن ز جای خود نجنبیدی

کاظم احمدی (afk123 )    
آلبوم: mean
   
عنوان: باز هم جوگیری از نوع وطنی
باز هم جوگیری از نوع وطنی
کد برای مطالب، وب سایت و وبلاگ: بازدید کل: 276 بازدید امروز: 274

این تصویر توسط اسماعیل مختاری بررسی شده است.
توضیحات:


تقریبا سال گذشته بود که مرحوم مرتضی پاشایی دار فانی را وداع گفت و یک مرتبه(به صورت تصاعدی) تقریبا در همه جای ایران و از هر سن و قشری این خواننده فقید طرفدار پیدا کرد و هرکسی خودش را به نوعی طرفدار یا هوادار آن مرحوم نمایاند تا جایی که هر بهانه ای دروازه سخن از ایشان را با عنوان هایی مثل "ناگفته های زندگی مرتضی پاشایی"و...میگشود به نحوی که تعجب همگان را برانگیخت (بی شک حتی خانواده آن مرحوم)
حال آنکه قبل از این مرحوم چندین هنرمند( بازیگر و خواننده و فوتبالیست و...) بر اثر بیماری یا تصادف یا ... از بین ما رفته بودند، ولی شاهد اینچنین نقل محافل های اپیدیمیک نشده بودیم. در این میان چه شد؟ معلوم نیست
و اما این ماجرا امروز به نحوی دیگر در حال وقوع هست، فرانسه
یکی دو روز هست که جهان در شوک عملیات تروریستی غم انگیز و تاسف بار فرانسه هست، اما باز مردم ایران؛ به نحوی دیگر از آنچه که روال معمولشان است نمایان شده اند.
از تجمع و شام غریبان جلوی سفارت فرانسه تا تغییر تصویر پروفایلها و سایتها و روزنامه ها و شعارهای آنچنانی ... تا بلکه به نوعی خود را علاقه مند یا شاید سوگوار مردم و دولت فرانسه نشان دهند که البته این فعل نیکویی است و همدردی با انسانهای سوگوار بسیار پسندیده است
اما درست یکی دو روز قبل از این حادثه ، بسیار خشن تر از آن را در لبنان و عراق شاهد بودیم و کمی قبل تر هم در آنکارای ترکیه ... نزدیک به پنج سال هست که در سوریه شاهد بر فجایع بسیار شدید اینگونه جنایات هستیم ؛ و در سالهای اخیر بی رحمی هایی مثل هلوکاست میانمار و پیشاور پاکستان را که حتی پرچم کشور ها را سر به زیر کرد را از دیدگان گذرانده ایم در همین ایران خودمان در سالهای بعد از انقلاب و...
ولی چه شد که عزاداری برای فرانسه برای مردم ما بایسته شد؟ و آنهای دیگر نابایسته؟

انسانها در مورد تک تک فعل ها و تصمیماتشان گزینشی عمل میکنند اما یقینا نیاز به جامعه شناسی دقیقی هست تا بلکه علت العلل اینکه مردم ما در مسئله ی مهمی مثل انسانیت چرا گزینشی عمل میکنند عیان شود.تروریسم در هر شکل و شمایلی و علیه هر شخص ملت مذهب و جامعه ای امریست نا مبارک و نکوهیده! ولی اینکه یک متری خودمان را نبینیم و برای آن طرف دنیا عزاداری کنیم کمی تعجب بر انگیز هست
به امید اینکه هیچ مراسم انسان دوستانه ای از هیچ کجای دنیا به صِرف مُد اَهم نشود.


-----
تصویر: ورزشگاه پاریس، لحظاتی پس حمله تروریستی  
درج شده در تاریخ ۹۴/۰۸/۲۴ ساعت 21:51
برچسب ها:
اشتراک گذاری: تلگرام فیسبوک تویتر
تبلیغات

1
1


لوگین شوید تا بتوانید نظر درج کنید. اگر ثبت نام نکرده اید. ثبت نام کنید تا بتوانید لوگین شوید و علاوه بر آن شما نیز بتوانید مطالب خودتان را در سایت قرار دهید.
فراموش کردم
کاربران آنلاین (0)