از معمای انیشتین و تست هوش و ضریب هوشی انیشتین بگذریم به ارتباط عجیب او با آیت الله بروجردی بر می خوریم . انیشتین آخرین رساله در طول عمر خویش را با عنوان " دی ارکلرونگ " به معنای بیانیه در سال 1945 در آمریکا و به زبان آلمانی نوشته است که در آن رساله دین اسلام را نسبت به تمامی ادیان جهان ترجیح می دهد و دین اسلام را به عنوان دینی بسیار کامل و معقول معرفی می کند . در واقع این رساله انیشتین که معمای انیشتین از آن هویدا می گردد ؛ همان نامه محرمانه او به آیت الله بروجردی می باشد .
او نظریه نسبیت خویش را در این رساله با آیات قرآن کریم و نهج البلاغه و بیشتر از همه با کتاب بحارالنوار نوشته علامه مجلسی که ترجمه آن زیر نظر آیت الله بروجردی تشریح شده است مطابقت داده و بین تمامی مذاهب، هیچ مذهبی همانند تشیع چنین احادیث پر مغزی را نمی توان یافت که پیشوایان آن از طریق احادیث نظریه پیچیده " نسبیت " را شرح داده اند؛ ولی اکثر دانشمندان آن زمان متوجه این معمای انیشتین نشده اند. از جمله این احادیث که به نظریه نسبیت اشاره دارد ؛ حدیثی است که علامه مجلسی در مورد معراج پیامبر اکرم (ص) نقل می کند که دلیلی بر صحت معمای انیشتین دارد .
مضمون این حدیث این است که : زمانی که پا یا دامان پیامبر اکرم (ص) به ظرف آبی برخورد می کند و آب آن ظرف بر روی زمین ریخته می شود ، سپس پیامبر اکرم (ص) هنگامی که از معراج باز می گردد با این زمان زیادی از ریختن آب بر روی زمین می گذرد ولی پیامبر مشاهده می کند که آب آن ظرف در حال ریخته شدن بر روی زمین است ...
انیشتین این حدیث گرانبها را از با ارزشترین بیانات علمی پیشوایان تشیع در زمینه انبساط و نسبیت زمان می داند و برای این موضوع شرح فیزیکی مفصلی درباره آن می نویسد که یکی از دلالیل اصلی شکل گیری معمای انیشتین همین حدیث است . . .
انیشتین در رساله خود علاوه بر استفاده از قانون سوم نیوتن که همان قانون عمل و عکس العمل می باشد معاد جسمانی را از راه فیزیکی نیز اثبات می کند . او فرمول ریاضی "معاد جسمانی " را عکس فرمول معروف "نسبیت ماده و انرژی" می داند: E=M.C2 که نتیجه می شود M=E:C2
این فرمول بیان می کند که معمای انیشتین از آن نشات می گیرد اگر هم بدن انسان ها به انرژی تبدیل گردد دوباره عینا می تواند تبدیل به ماده شده و زنده گردد .
او در کتاب خویش بارها و بارها ار آیت الله بروجردی به عنوان " بروجردی بزرگ " و همچنین از پروفسور حسابی به عنوان " حسابی عزیز " یاد می کند . . .