سخنان ملکوتی شاگرد ایت الله بهجت- حاج اقا روحی

یکی از شاگردان آیت‌الله بهجت گفت: وقتی افراد مختلف با شخصیت آیت‌الله العظمی بهجت روبرو می‌شدند، به یاد خدا می‌افتادند و از دیگر مشخصات آن عالم بزرگوار این بود که ایشان نه از روی ترس، بلکه عاشقانه خدا را پرستش می‌کردند.آیت‌الله العظمی بهجت تلاش بسیاری می‌کرد تا چیزی از خود نگوید.آقای بهجت بسیار سپاسگزار بوده و مدام خداوند را شکر می‌کرد و خود ایشان می‌گفتند که من از دوران کودکی به نزد هر پزشکی که رفتم نام وی را به یاد دارم و تا به امروز همواره برای آنها دعا می‌کنم.آقای بهجت حتی یک دقیقه از عمرشان را تلف نمی‌کردند،به طور مثال می‌توان گفت ایشان در یک زمان واحد به چیزی فکر می‌کرد، چیزی را به زبان می‌گفت و در عین حال از جایی به سمت جای دیگری می‌رفت.برخی می‌گویند که ما می‌خواهیم مانند آیت‌الله بهجت شویم که باید در مواجهه با آنها گفت با وجود آنکه الطاف الهی شامل حال ایشان بود ولی ایشان با جانفشانی و زحمت بسیار به مرتبه والایی رسیده‌اند.آقای بهجت می‌فرمودند که مومن باید دارای عمل صالح باشد و باید دانست داشتن چشم برزخی برای ایشان کرامت نبود بلکه ایشان مقام‌های بالاتری چون رسیدن به عوالم توحیدی را از خداوند متعال درخواست می‌کرد.وی با بیان اینکه آیت‌الله بهجت برای رسیدن به مقاصد والای عبودیت و بندگی خدای متعال، دو ابزار را مطرح می‌کردند که یکی تلاش برای «اقامه نماز اول وقت » و دیگری « ترک معصیت» بود، ادامه داد: بر اساس آنچه که از بزرگانی چون آیت‌الله بهجت به ما رسیده است باید خدای متعال را از روی عشق به وی پرستید، ولی این در حالی است که بسیاری از ما به خاطر ترس،‌ خدا را می‌پرستیم.برخی فکر می‌کنند که آقای بهجت در امور سیاسی دخالت نمی‌کرد این در حالی است که ایشان در کمترین وقت‌ها، بیشترین ارتباط را با مسئولان مختلف داشتند و با وجود آنکه سیاسی‌ترین فرد بودند ولی نمی‌خواست که سیاست‌زده باشد.ایشان در گفت‌وگوهای مختلفی که با گروه‌های مختلف سیاسی داشتند تمامی آنها را به وحدت دعوت می‌کردند و راه‌حل رفع اختلافات را،‌ جمع شدن تمامی آنها گرد هم می‌دانستند تا در نهایت خداوند متعال راه‌حل گذر از مسائل و مشکلات را به ذهن آنها بیندازد.البته باید دانست که آقای بهجت مستقیم به کسی توصیه نمی‌کرد بلکه با بیان تمثیلات و داستان‌هایی توصیه خود را بیان می‌کرد.در طول 25 سالی که من در خدمت ایشان بودم، ندیدم که آیت‌الله بهجت در مورد کسی صحبت بکند و وقتی ما به ایشان می‌گفتیم که چرا حتی در مباحث درسی زمانی که نقل و قول می‌‌کنید نام افراد را نمی‌برید، می‌گفتند شاید حرف آنها را من خوب نفهمیده باشم.آقای بهجت اگر کوچک‌ترین خبری از یک گوشه جهان در مورد یک اتفاق ناگواری که در آن محل رخ داده است را می‌شنیدند به مدت دو، سه هفته در رابطه با آن صحبت می‌کردند و حالت ایشان به مانند این بود که انگار خانه‌شان را آتش زده‌اند.وی « همه‌جانبه‌ نگری، توجه به خدا و تعبد واقعی خدا» را از دیگر شاخصه‌های شخصیت آیت‌الله العظمی بهجت (ره) برشمرد.