سلام
با سلام خدمت دوستان گلم
بی مقدمه برویم سر اصل مطلب
در کشور ما ایران ، متأسفانه اجرا مشکل دارد،نمیدانم یک امر ذاتی است ، یا یک بیماری دوره ای
همانگونه که خودرو آمد ولی فرهنگ مصرف آن ، نه آمد و نه خودمان توانستیم به یک خرد جمعی دست پیدا کنیم و شد معضل تصادف و مفاخره و تبختر و ترافیک و هزاران معضل اقتصادی اجتماعی فرهنگی
بگذریم
شورا یک پدیده بشری میباشد
خود به خود در تمام جوامع بشری ، با گذر اندک زمانی بعد از تولد جامعه ،بطور خود کار وغریزی ، بزرگان و عاقلان آن جامعه با تشکیل شورا، به بررسی و حل مشکلات جاری وساری جامعه ی خویش پرداختند
با بزرگتر شدن جوامع و تشکیل حکومتها
بنا بر گستردگی ممالک، شورا ها نه تنها اهمیت خویش را از دست ندادند بلکه در بومی سازی قوانین حکومتی و همچنین کما فی السابق در حلو فصل موارد ومسایل قومی و محلی ، اهمیت خویش را علاوه بر حفظ آن ، بیشتر نمایان ساختند
و به همین علت در اغلب جوامع بشری، این مقوله از ابزار روانسازی و اجرایی حکومتها به شمار می آید
میرسیم به ایران
از قدیم الایام کدخدا ها به همراه شوراها و نیز حتی خوانین محلی تأثیر به سزایی در اجرای فرامین دولتی و نیز حل وفصل موارد محلی ، منطقه ای داشتند
با شروع انقلاب و به بار نشستن آن،بنا بر ساختار شخصیتی افراد عضوشوراها، که مثلا منتسبین حکومتی بودندکلیت وجودیشان زیر سؤال رفته و در هاله ای از ابهام ،تعطیل شدند
اما پس از پیشرفت نظام و رسوخ حکومت در لایه های عمیق تر اجرایی ، مبحث شوراها بعنوان اجزا و ابزار لاینفک حکومتی همچنان که در قانون اساسی نیز دیده شده بود مطرح و بالتبع آن جاری شد
اما اینک
در بیشترموارد شاهد هزینه های میلیاردی در کلان شهر ها و حتی شهرهای چند ده هزار نفری و لابیهای پیچیده در روستاها برای انتخابات این مقوله میباشیم
در گیری های مزمن و فساد های بی حد وحصر،،،،سوء استفاده ای موقعیتی و مالی
وقوع رشوه های باور نکردنی و غیره و غیره
.
.
. اینک به نظر شما آیا زمان آن نرسیده است که به یک بلوغ اجتماعی برسیم و به جای من به ما فکر کنیم
کارآمد ها انتخاب شوند نه پولدارها و صاحب نفوذ ها
مسایل شهر را به سیاست ترجیح دهیم و به همان پستی که هستیم و وظایف آن پست بیاندیشیم
یا بهتر است روی شورای شهر بنویسیم ازدسترس اطفال دور نگهداری شود
و تا طفل جماعت به بلوغ نرسیده به آن دست نزنیم
تصمیم و تفکر باشما
یا حق