توروخدا بیایین تو......میخوام جوری گریه کنم که مرغای آسمونم حالمو ببینن به حالم گریه کنن.....خیلی دلم گرفته از همه چی از دنیا از همه چیزا همه کسا.....

کاش در دهکده عشق فراوانی بود
توی بازار صداقت کمی ارزانی بود
کاش گاه اگر لطف بهم میکردیم
مختصر بود ولی ساده و پنهانی بود
کاش به حرمت دل های مسافر هرشب روی شفاف ترین خاطره مهمانی بود
کاش دریا کمی از درد خودش کم میکرد....قرض میداد به ما هرچه پریشانی بود...کاش به تشنگی پونه که پاسخ دادیم....رنگ رفتار منو لحن تو انسانی بود....مثل حافظ که پر از معزه و الهام است....
کاش رنگ شب ماهم کمی عرفانی بود
چقدر شعر نوشتیم برای باران غافل از آن دل دیوانه که بارانی بود....
کاش سهراب نمیرفت به این زودی ها....
دل پراز صحبت این شاعر کاشانی بود...
کاش دلها پر افسانه نیما میشد....و همه شب ماه به یادش چراغانی بود....





خیلی دلم گرفته از این زندگی سنگی و سیمانی شده.....آخ خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

زخمای ستاره ها تشنه ی یاس مریمه.........