الدعا سلاح المومن.
روایات بسیاری از اهل بیت علیهم السلام بر اهمیت دعا وارد شده است .
دعا، بسیاری از بلاهای حتمی را برمیگرداند.
در چگونگی دعا نمودن، و اینکه به چه افرادی دعا نماییم . نیز باید از اهل بیت تبعیت نماییم.
چون در آستانه ی اربعین سید الشهدا علیه السلام هستیم ، و بسیاری از براداران و دوستان و عزیزان ما راهی زیارت عتبات اند.
ما در این جا ،به دعای امام ابوعبدالله جعفر بن محمّد الصّادق (سلام الله علیه) برای زوّار قبر ابی عبدالله الحسین (سلام الله علیه) میپردازیم:
وبهذا الاسناد عن موسی بن عمر، عن حسان البصری، عن معاویة بن وهب، قال: استأذنت علی أبی عبد الله (علیه السلام) فقیل لی: ادخل، فدخلت، فوجدته فی مصلاه فی بیته، فجلست حتی قضی صلاته، فسمعته وهو یناجی ربه وهو یقول:
اللهم یا من خصنا بالکرامة، ووعدنا بالشفاعة، وخصنا بالوصیة، وأعطانا علم ما مضی وعلم ما بقی، وجعل أفئدة من الناس تهوی إلینا، اغفر لی ولا خوانی، وزوار قبر أبی عبد الله الحسین، الذین انفقوا أموالهم، واشخصوا أبدانهم، رغبة فی برنا، ورجاء لما عندک فی صلتنا، وسرورا أدخلوه علی نبیک، وإجابة منهم لا مرنا، وغیظا أدخلوه علی عدونا، أرادوا بذلک رضوانک.
فکافهم عنا بالرضوان، واکلا هم باللیل والنهار، واخلف علی أهالیهم وأولادهم الذین خلفوا بأحسن الخلف، واصحبهم، واکفهم شر کل جبار عنید، وکل ضعیف من خلقک وشدید، وشر شیاطین الإنس والجن ، وأعطهم أفضل ما أملوا منک فی غربتهم عن أوطانهم، وما أثرونا به علی أبنائهم وأهالیهم وقراباتهم.اللهم ان أعداءنا عابوا علیهم بخروجهم، فلم ینههم ذلک عن الشخوص إلینا خلافا منهم علی من خالفنا، فارحم تلک الوجوه التی غیرتها الشمس، وارحم تلک الخدود التی تتقلب علی حفرة أبی عبد الله الحسین علیه السلام، وارحم تلک الا عین التی جرت دموعها رحمة لنا، وارحم تلک القلوب التی جزعت واحترقت لنا، وارحم تلک الصرخة التی کانت لنا.اللهم إنی أستودعک تلک الا بدان وتلک الأنفس، حتی توافیهم () من الحوض یوم العطش.فما زال یدعو وهو ساجد بهذا الدعاء، فلما انصرف قلت: جعلت فداک لو أن هذا الدعاء الذی سمعت منک کان لمن لا یعرف الله عز وجل لظننت ان النار لا تطعم منه شیئا ابدا، والله لقد تمنیت انی کنت زرته ولم أحج، فقال لی: ما أقربک منه فما الذی یمنعک من زیارته. ثم قال: یا معاویة ولم تدع ذلک، قلت: جعلت فداک لم ادر ان الامر یبلغ هذا کله، فقال: یا معاویة من یدعو لزواره فی السماء أکثر ممن یدعو لهم فی الأرض.
معاویة بن وهب گفت: از مولایم امام صادق (سلام الله علیه) اذن دخول گرفتم و حضرتش اذن داد.
چون وارد شدم دیدم که جنابش در جایگاه نماز است. چون از نماز فارغ شد شنیدم که اینچنین دعا می کرد:
بارپروردگارا! ای آنکه ما را به کرامت مخصوص کردی، و به شفاعت وعده دادی، و به وصایت اختصاص دادی و علم آنچه گذشته و آنچه باقیست به ما عطا نموده ای، و قلب هایی از مردم را به سوی ما مایل کرده ای! من و برادرانم را بیامرز؛ و بیامرز زوّار قبر ابی عبدالله الحسین (سلام الله علیه) را؛ همآنان که اموالشان را در راه زیارت او انفاق کردند و بدنهایشان را برای نیکی به ما و به امید کسب آنچه در ازای خوبی کردن به ما در نزد توست از وطن ها بیرون بردند تا سرور و شادی را به دل پیامبرت وارد کنند و امر ما را اطاعت نمایند و خشم و غیظ دشمنان ما را بیشتر کنند و به همه ی اینها رضوان تو را طلب کردند.
پس از طرف ما رضوان را به آنان عطا کن و در شب و روز آنان را در حفظ خود نگهداری کن و خودت در اهل و فرزندانشان جانشین آنها باش و همراهشان باش و و شر هر جبار عنیدی و هر ضعیف و شدیدی و هر شیطانی از جن و انس را از سر آنان کوتاه کن؛ و بالاترین چیزی که در این غربت کشیدنشان و به این ترجیح دادن ما بر اولاد و عیال و خویشانشان از تو امید دارند به آنها ببخش.
بار خدایا! دشمنان ما بر آنها عیب می گیرند که برای زیارت ما از وطن هایشان خارج می شوند ولی این مانع آنها نشد که به مخالفت با دشمنان ما درآیند و همچنین کردند؛
پس رحم آور بر این چهره هایی که خورشید رنگ آنها را تغییر داده، و رحم کن بر این صورت ها که بر مزار ابی عبدالله الحسین (سلام الله علیه) سوده می شود، و رحم کن بر این چشم هایی که اشکهایش از روی رحمت بر ما جاری می شود، و رحم کن بر این قلب هایی که برای ما می سوزد و جزع می نماید، و رحم کن بر این شیون ها و فغان هایی که برای ما بلند می شود.
بار خدایا! من این بدن ها و این جانها را به تو امانت می سپارم تا در روز عطش آنان را از حوض سیراب کنی.
و همواره اینگونه دعا می کرد تا منصرف شد. پس به حضرتش عرض کردم: مولای من! شنیدم آنچنان دعایی می کردی که اگر برای کسی که خدا را نمی شناسد می بود گمان می کنم که هیچگاه آتش از او بهره ای نداشت!
والله آرزو کردم که ای کاش حج نگزارده بودم و او را زیارت کرده بودم.
امام فرمود: تو که خیلی به او نزدیکی؛ چرا او را زیارت نمی کنی؟
عرض کردم: نمی دانستم که کار تا این حد است!
امام فرمود: کسانی که در آسمان دعاگوی زوّار او هستند خیلی بیشتر از کسانی هستند که در زمین چنین می کنند.
کامل الزّیارات
به علت هزینه های بالا ممکن است سایت از دسترس خارج شود.
لطفا ما را در اینستاگرام دنبال کنید.