آیا پیامبر(ص) فرمایشی در مورد شهادت دخترش فرموده اند؟

آیا پیامبر(ٌص) فرمایشی در مورد شهادت دخترش فرموده اند؟

همان طوری که میدانیم ، پیامبر اکرم (ص) دارای علم الهی بودند و از اتفاقات آینده تا روز قیامت ،خبر داشتند .

و برخی از این حوادث را فرموده اند،،

البته از این این، برخی- نیز راویان برخی از آن را روایت نموده اند و به دست ما رسیده است.

اما در موردخبر دادن رسول خدا صلی الله علیه و آله از ستمهایی که بر، صدیقه کبری علیها السلام می شود..حدیثی در کتب اهل سنت وجود دارد :
نکته:
البته یکی دیکر از منابعی که میشود با آن شهادت حضرت صدیقه کبری علیها السلام  را به سنی ها ثابت کرد ، همین حدیث است.

روایتی است که جوینی عالم بزرگ اهل سنت آن را روایت می کند که:

 روزی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نشسته بودند، امام حسن (علیه السلام) بر او وارد شد، دیدگان رسول خدا که بر امام حسن (علیه السلام) افتاد، اشک آلود شد، سپس امام حسین (علیه السلام) بر آن حضرت وارد شد، مجددا پیامبر گریست. در پی آن دو بزرگوار، حضرت فاطمه و امیر المؤمنین علیهما السلام بر رسول خدا وارد شدند، اشک رسول خدا (صلی الله علیه و آله) با دیدن آن دو نیز جاری شد، وقتی از پیامبر (صلی الله علیه و آله) علت گریه بر فاطمه (علیها السلام) را پرسیدند، فرمود:

وَ أَنِّی لَمَّا رَأَیتُهَا ذَکَرتُ مَا یُصنَعُ بِهَا بَعدِی کَأَنِّی بِهَا وَ قَد دَخَلَ الذُّلُّ فی بَیتَهَا وَ انتُهِکَت حُرمَتُهَا وَ غُصِبَت حَقَّهَا وَ مُنِعَت‏ إِرثَهَا وَ کُسِرَ جَنبُهَا [وَ کُسِرَت جَنبَتُهَا] وَ أَسقَطَت جَنِینَهَا وَ هِیَ تُنَادِی یَا مُحَمَّدَاه فَلَا تُجَابُ وَ تَستَغِیثُ فَلَا تُغَاثُ... الی: فَتَکُونُ أَوَّلَ مَن یَلحَقُنِی مِن أَهلِ بَیتِی فَتَقدَمُ عَلَیَّ مَحزُونَةً مَکرُوبَةً مَغمُومَةً مَغصُوبَةً مَقتُولَة.
فَأَقُولُ عِندَ ذَلِکَ اللَّهُمَّ العَن مَن ظَلَمَهَا وَ عَاقِب مَن غَصَبَهَا وَ ذَلِّل مَن أَذَلَّهَا وَ خَلِّد فِی نَارِکَ مَن ضَرَبَ جَنبَهَا حَتَّی أَلقَت وَلَدَهَا فَتَقُولُ المَلَائِکَةُ عِندَ ذَلِکَ آمِین‏.

زمانی که فاطمه (سلام الله علیها) را دیدم، به یاد صحنه‌ای افتادم که پس از من برای او رخ خواهد داد، می‌بینم ذلت وارد خانۀ او شده،‌ حرمتش پایمال گشته، حقش غصب شده، از ارث خود ممنوع گشته، پهلوی او شکسته شده و فرزندی را که در رحم دارد، سقط شده؛در حالی که پیوسته فریاد می‌زند: وا محمداه؛ ولی کسی به او پاسخ نمی‌دهد، ‌کمک می خواهد؛ اما کسی به فریادش نمی رسد.
او اول کسی است که از خاندانم به من ملحق می‌شود؛ و در حالی بر من وارد می‌شود که محزون، گرفتار و غمگین و شهید شده است.
و من در اینجا می‌گویم: خدایا لعنت کن هر که به او ظلم کرده، کیفر ده هر که حقش را غصب کرده، خوار کن هر که خوارش کرده و در دوزخ مخلد کن هر که به پهلویش زده تا فرزندش را سقط کرده و ملائکه آمین گویند.

فرائد السمطین، جلد ۲، صفحه ۳۵، طبع دار الحبیب