ترسا پرالس شناگر اسپانیایی که متولد سال ۱۹۷۵ در ساراگوسا است موفق شد مدال برنز مسابقات شنا پارالمپیک پاریس را با زمان ۱:۱۰:۹۵ به دست آورد و با رکورد افسانه‌ای و فوق‌العاده مایک فلپس برابری کند.

یک شناگر ایتالیایی شکایتی را علیه او در این مسابقات مطرح کرد و مدعی شده بود که او باید به جای جایگاه چهارم با چند صدم ثانیه اختلاف در جایگاه سوم قرار می‌گرفت و مدال برنز را به دست می‌آورد، اما مسئولان این مسابقات این شکایت را رد کردند.

بالاخره رویا به واقعیت تبدیل شد و لحظه‌ای که پرالس سال‌ها منتظرش بود فرا رسید. لبخندی به پهنای صورتش از لبش کنار نمی‌رفت و می‌دانست چالش و رقابتی که از المپیک ۲۰۱۲ لندن آغاز شده بالاخره به نتیجه رسیده است.

او و فلپس در آن زمان هر دو موفق به کسب ۲۲ مدال شده بودند و زمانی که اسطوره شنای آمریکا موفق شد تعداد مدال‌هایش را به ۲۸ عدد برساند، این شناگر متولد ساراگوسا هم انگیزه و انرژی  یا به قول خودش توجیه بیشتری پیدا کرد تا این مسیر را ادامه دهد.

همین باعث شد که او در سن ۴۷ سالگی و با ۲۷ مدالی (هفت طلا، ۱۰ نقره و ۱۰ برنز) که در اختیار داشت برای هفتمین بار (سیدنی، آتن، پکن، لندن، ریو، توکیو، پاریس) قدم به این مسابقات بگذارد.

ترسا همین حالا هم جاودانه و دست نیافتنی است. او پیش از این هم چنین شرایطی داشت و اگر ممکن باشد باید بگوییم که الان حتی بالاتر از قبل رفته است. بسیاری او را به عنوان نماد اسپانیا در مسابقات پارالمپیک و پرافتخارترین ورزشکار این کشور می‌شناسند. او موفق شده است در مسابقات جهانی و اروپایی و دیگر رقابت‌ها بیشتر از ۱۰۰ مدال به دست آورد.

مشکل و احساس دردی که این شناگر در کتف چپش داشت و با وجود آن توانست در پارالمپیک توکیو مدال بگیرد، در نهایت او را وادار به انجام عمل جراحی کرد و او مجبور شد که یاد بگیرد تنها با یک دست شنا کند.

اما ترسا سال‌هاست که واژه تسلیم شدن را از ادبیاتش حذف کرده است. او زمانی که در سن ۱۵ سالگی پدرش را از دست داد و در سن ۱۹ سالگی به دلیل مشکلات عصبی قادر به راه رفتن نبود هم کوتاه نیامد. او بدون شک الگو و منبع الهام‌بخشی فوق‌العاده برای همه ما است.

دختری که رویای پزشک شدن در سر داشت و در نهایت در رشته فیزیوتراپی تحصیل کرد و تجربیات بسیاری را به فهرست زندگی فوق‌العاده‌اش اضافه کرد. جالب است بدانید که او حالا در نقش یک مربی هم فعالیت می‌کند.

ترسا یک همسر و مادر فوق‌العاده است و دو فرزندش هم در پاریس حضور داشتند و در بین تماشاگران او را تشویق می‌کردند. این پارالمپیک برای او بسیار تاریخی بود. امروز سومین سالگرد دریافت مدال او در المپیک توکیو و بیستمین سالی است که همسرش در برج ایفل از او خواستگاری کرد. پایانی باورنکردنی و رمانتیک، مثل فیلم‌ها.