از دیروز تا امروز شعری برایه روز مادر نوشتم.(تقدیم به همه مادر ها)

الا مادر تویی همیار و غمخوارم                             در این  دنیا تو باشی یار و دل دارم

تویی   بر   من   مسلط   مادرم                              عالمی را زیر پایم بگذاری مادرم

تو    ندیده   خیره   من را مادرم                             دنیا   بریزی    زیره   پایم   مادرم

عشق بر نام  تو معنا  می شود                             بی تو بهارم   زمستان  می شود

گوید    معبودم     به     عبدش                              که  عشق  مادر  باشد   مرادش

معبود  گفته    بر    بهشت اش                              جای مادر باش اندر در سرشت اش

توفرشته ای در جلد انسان بر زمین                           جز نوره تو نوری نباشد در زمین

خدایم   خلقتم    را   از   تو داد                               در مرامه   عاشقان   نامت  بداد

بر   من    تو  بال  و  پر شدی                                از  نگاهم  تا  ابد  حیران   شدی

گر   دنیا    را    ریزم   به   پایت                               از عرش تا فرش را ریزم زیره پایت

باز  هم   بسیار  اندک     است                               زمین و آسمان هم برایت کم تر است

مادر  یعنی  در   رکابه  فاطمیت                               روشنایی     به       نوره  مهدویت

معبود    ز    تو   دنیا       آفرید                                فاطمه     لبیک    گفت او را آفرید 

بر محمد چشم ها روشن شد                                 چون  آن  روز  فاطمه  خلقت  شد

                                                                                               (علی مداینی)