گذر میانه از زیرگذرهای ناشایست گذشته

با شروع به کار اعضای جدید شورای اسلامی  شهر میانه  که نسبت به دوره های پینین خود تغییرات  قابل توجهی را تجربه کرده است نوعی عدم رضایت عمومی شهروندان نسبت به عملکرد دوره های پیشین مدیریت شهری قابل دریافت است ..

      شهرداری سابق به مدد سنگینی کفه ترازوی موافقین بر مخالفیان برای دوره ای تازه بر این مسند تکیه زدند که ما نیز به نوبه خود به ایشان و تیم مدیریتی شهرداری تبریک گفته و این انتخاب رو حق شورای شهر میدانیم ولی در این بین باید نکاتی را مد نظر قرار دهیم.

سیستم مدیریت شهرداری در طی سالهائی اخیر علی رغم نکات برجسته ای از جمله مردمی بودن شهردار و پیگیری های مکرر مسائل از طرف ایشان و نیز کسب اعتماد شورای اسلامی برای دوره ای  قابل توجه و فرار از سیستم " بیار و استیضاح کن و برکنار کن" شورای اسلامی  سابق ، تغییر قابل دفاعی در زیرساخت های درون شهری بوجود نیاورده اند چرا که هر مدیری باید در کنار انجام کارهای همیشگی کارهای برجسته ای هم در کارنامه خود داشته باشد تا ماندگار قلبهای مردم شود ...

بنده در ذیل به یکی از مواردی که مورد کم توجهی مسئولین شهر قرار گرفته است اشاره  و در این بحث به مسئله زیر گذر ها و روگذرها بسنده میکنم ...

همان گونه که مشهود است قریب به 30 درصد مساحت شهر میانه در قسمت شمالی جاده ترانزیت من جمله در شهرکهای اندیشه، امام ، شهید مدنی،شهید بهشتی و اسلام آباد و  مراکزی چون دانشگاه آزاد اسلامی و بیمارستان شهر واقع شده است که  اهالی این مناطق برای ارتباط خود با مرکز شهر ناگزیر به استفاده از یکی از راههای تونل های ارتباطی که به اشتباه نام زیرگذر گرفته اند  و یا استفاده از میدان ورودی شهر از سمت تهران که به هیچ وجه برای ارتباط دو منطقه شهر به یکدیگر مناسب نیست هستند ولذا حقوق مسلم شهروندان این قسمت از شهر برای داشتن زیرساخت ارتباطی مناسب و ایمن با مرکز شهر  علی رغم پرداخت عوارض برابر به فراموشی سپرده شده است...

شهر تبریز به عنوان مرکز استان دارای پتانسیل بیشتری  نسبت به شهرستانها در گسترش این نوع زیرساختهای شهری است و این غیر قابل انکار است اما ما نیز باید برای خود جایگاهی تعریف بکنیم و نسبت به آن جایگاه برای خودمان تکالیفی وضع بکنیم ... سوال بنده این است جایگاه شهر میانه نسبت به تبریز یک صدم هم نیست؟ تا حداقل یک زیرگذر یا روگذر مناسب که آن هم ضروری است برای شهر احداث شود.

آیا حق این است و نباید اعتراضی کرد که شهر تبریز با دارا بودن بیش از 100 زیر گذر و رو گذر به عنوان شهر زیرگذرها معروف شود ولی در این میان شهروندان میانه از یک زیرگذر هم محروم بمانند و برای حفظ ارتباط با مرکز شهر خطر گذر از جاده ترانزیت را به جان بخرند یا پشت  چراغ قرمز تونل های زیرگذر منتظر صدور فرمان عبور بمانند.

حال سوال و خواسته ما از تیم مدیریت شهرداری و نیز شورای شهر این است که مردم میانه سیستم گذشته را تجربه مناسبی برای پشبرد آینده نمیداند و نیاز به روش مدیریتی دارد که پا را فراتر از جمع آوری عوارض و آسفالت کوچه ها و تفکیک اراضی بردارد و از روزمرگی هایی که سالهای گذشته گریبان شهر را گرفته  عبور کند ...

 مردم ما تا کی باید ناکارامدی های مدیریتی را با یک طرفه کردن خیابانهای میانه جبران کنند...

 مردم میانه تا کی باید برای رفت و آمد به شهرکهای شهر از تونل های (دالان) زیرگذر جاده  که بیشتر به لوکیشن فیلم فرار از زندان شبیه اند  عبور کنند ...

مردم میانه تاکی باید حسرت آغاز طرح توسعه حرم امامزاده اسماعیل(ع) را بکشند..

مردم میانه تاکی باید در آرزوی داشتن پاساژ و مرکز خریدی به روز و قابل تحسین  بمانند...

مردم میانه تا کی باید برای رساندن بیماراران خود به بیمارستان کل شهر را دور بزنند...

مردم میانه تاکی باید آرزوی داشتن پارکینکی مناسب برای خود را بزرگ ببیند.

مردم میانه تا کی باید ........

حرف آخر ما این است که همه مسئولین شهرستان باید عقب ماندگی میانه  را دریابند ..

آقایان نماینده  و مسئولین محترم شهری آیا این است لیاقت شهری که دو نماینده در مجلس دارد و بزرگترین شهرستان استان است ...؟ آیا اخذ بودجه یک زیرگذر برای دو نماینده که دو رای در مجلس دارند کاری دست نیافتنی است.

دوستان فعال رسانه ای هم باید رسالت خود را درست انجام دهند چرا که برون رفت از اوضاع نابسامان نیازمند نقد است تا تمجید ...