گفتگو با ایت الله بهجت

با توجه به اینکه داشتن استاد اخلاق و مربی برای فرد سالک، امری ضروری و اجتناب‌ناپذیر است حال که ما از داشتن چنین استادی محروم هستیم چه کنیم؟

- اگر کسی طالب معرفت و قرب به حق تعالی باشد و در این راه، خلوص و جدیت (طلب حقیقی و واقعی) داشته باشد در و دیوار به اذن خداوند معلم او خواهد بود وگرنه سخن رسول خدا صلی الله علیه و آله هم (چه برسد به استاد و مربی اخلاق) در او اثر نخواهد داشت چنانچه در ابوجهل اثر نکرد.

...

 

مرحوم آیت الله بهجت(ره) یکی عارفان بزرگ زمان بودند.

 

روزی به ایشان گفتند : کتابی در زمینه اخلاق معرفی کنید .

 

فرمودند:

 

لازم نیست یک کتاب باشد یک کلمه کافیست که بدانی : "خدا می بیند" .

 

 

آیت الله بهجت (ره):

از ما، عمل چندانی نخواسته اند!

مهم تر از عمل کردن، "عمل نکردن" است!

تقوا یعنی "عمل گناه را مرتکب نشدن!

همه میپرسند چه کار کنیم؟

من میگویم: بگویید چه کار نکنیم؟

و پاسخ اینست:

گــــــــنــــــــــــاه نــــکــنــیــد.

شاه کلید اصلی رابطه با خدا " گــنــاه نــکــردن " است.

 

 

به آیت الله بهجت گفتند :

چه کار کنیم تا آدم بشویم ؟

 

فرمودند: نگویید چکار کنیم! بلکه بگویید چه کار نکنیم تا آدم بشویم ...

 

 

ما باید اهل محاسبه باشیم، هر چند اهل توبه نباشیم و تدارک نکنیم، خود محاسبه مطلوب است.

 

اگر بدانیم فلان روز حسینی ـ علیه‏ السّلام ـ و فلان روز یزیدی هستیم، بهتر از این است که اصلاً ندانیم یزیدی هستیم یا حسینی.

 

سرانجام ممکن است روزی به خود بیاییم و بخواهیم تدارک کنیم. با توجه به عیوب خویش و اصلاح آن‏ها، فرصت رسیدگی به حساب هر روز خود را نداریم، چه رسد به حساب مردم .

 

آیت الله بهجت

 

 

آیت الله بهجت : 

 

ما به دنیا آمده ایم که

 با زندگی کردن

 قیمت پیدا کنیم

نه اینکه به هر قیمتی

زندگی کنیم.

 

 

::کلاس اول قرب و نزدیکی به سوی خداوند، برابر است با "عمل کردن به واضحات شرعی" 

 

:: "مقید بودن به نماز اول وقت" زمینه ساز توفیق الهی در کامل شدن نماز است و هرچه نماز انسان کامل تر باشد، دستیابی به قله یقین و شهود، آسان تر خواهد شد.

 

:: تا انسان از لغو( بیهوده گویی و بیهوده کاری) اجتناب نکند، نمیتواند در نمازش خاضع باشد و حضور قلب داشته باشد.

 

:: اساس عبودیت و بندگی، " حـُــبّ " است.

 

:: ((امام علی(ع): از نشانه های کمال ایمان، این است که بدی کننده را به نیکی پاداش دهی)) آری! هنر شیعه علی-علیه السلام- بودن، مقابله با بدی به نیکی است.

 

:: محبت خداوند متعال، کیمیای خودسازی و سازندگی است!

 

:: از ما، عمل چندانی نخواسته اند! مهم تر از عمل کردن، "عمل نکردن" است! تقوا یعنی "عمل گناه را مرتکب نشدن! همه میپرسند چه کار کنیم؟ من میگویم:بگویید چه کار نکنیم؟ و پاسخ اینست: گناه نکنید. شاه کلید اصلی رابطه با خدا " گناه نکردن " است.

 

:: شما به دانسته های خود عمل کنید، مجهولاتتان را خدا معلوم میکند.

 

:: هر مصیبتی که به ما میرسد، به خاطر دوری از ائمه(علیهم السلام) و احادیث مأثوره از ایشان است.

 

:: بهره گرفتن از جنس مخالف هم مشترک بین حیوانات است، ولی این از مختصات و امتیازات انسان کامل است که از " نماز"، لذت می برد.

 

تصویر زیبای آیت الله بهجت از نماز:

 

:: نماز، به منزله کعبه ، و تکبیرة الاحرام، پشت سر انداختن همه چیز غیرخدا و داخل شدن در حرم امن الهی است، و قیام، به منزله صحبت دو دوست، و رکوع، خم شدن عبد در مقابل آقاست، و سجده، نهایت خضوع و خاک شدن در مقابل اوست، و  وقتی عبد ،در آخر نماز، از پیشگاه مقدس الهی باز میگردد، اولین چیزی که سوغات می آورد، سلامی از ناحیه اوست.

 

:: کثرت مجالست با اهل غفلت و اهل گناه و لغو، موجب افزودن قساوت و تاریکی قلب و تنبلی برای عبادت و زیارات است.

 

:: نماز شب، کلید توفیقات است.

 

:: شیطان، از سجده طولانی میترسد، چون میگوید:«این همانی است که به خاطرش به این روز افتاده ام و اینها هم از آن دست نمیکشند و این قدر طول میدهند».

 

:: سوال از آیت الله بهجت: آیا منظور آیت الله قاضی از جمله"هرکس نماز اول وقت خواند و به جایی نرسید(مقصود مقامات معنوی است)، مرا لعنت کند" منظورشان نماز اول وقت با حضور قلب است؟

 

پاسخ آیت الله بهجت: خیر! به هیچ وجه! فقط و فقط خواندن نماز اول وقت و تداوم آن و تقید به اوقات نماز-اینکه انسان تقید به نماز اول وقت داشته باشد- خدش موجب تکامل نماز انسان خواهد شد و راهگشای مشکلات انسان خواهد شد.

 

:: در این عصر حاضر، راه ارتباط با امام عصر(عج)، عمل کردن به دفتر امام زمان-عج- است! اینکه به خواسته هایشان عمل کنیم، از دعا کردن برایشان مهم تر است!

 

:: ما وظیفه داریم که در تعلیم، تعلم، تلاوت و عمل به قرآن کوشش کنیم. ولی ما شبهای احیاء قرآن بر سر می گذاریم و در عمل، آیه های حجاب، غیبت،کذب و آیات«ویل للمطففین»، وای بر کم فروشان  و نیز «فلا تقل لهما اُف»، پس به پدر و مادر اف نگو و همچنین« و لا تمش فی الارض مرحا»، و با ناز و تکبر در روی زمین راه مرو" را زیر پا میگذاریم و پامال می کنیم.