بیاییم امثال به جای چهارشنبه سوزی چهارشنبه سوری برپا سازیم

در شبکه های اجتماعی دیدم که بازیگر دوست داشتنی امان پرویز پرستویی کمپینی در زدودن چهارشنبه سوری از الحاقات ناخوشایند سالهای اخیر برپا ساخته که به طنز تلخ همگان به آن چهارشنبه سوزی می گوییم!!. دعوت پرستویی به بازگشت به این رسم زیبای ملی و دوری گزیدن از  حاشیه های ناخوشایند مرا به یاد سالهای کودکی خودم برد. یادش بخیر ما بچه های اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 همچری خورشیدی مثل بزرگترهای خود چهارشنبه آخر سال را  در آتش بر پا ساختن و پریدن از آتش، قاشق زنی ،  آجیل و نقل با تفالی از لسان الغیب در جمع بزرگترها و با هم شاد بودن می دانستیم. چه بر سر آن شادی ملی و به پیشواز رفتن بهار آمد؟ کج سلیقگی ها ژاکوبنهای آن روز بود یا استحاله فرهنگی تدریجی ما ؟ هرچه بود متاسفانه چهارشنبه سوری ریشه در فرهنگ ایرانی ، چهارشنبه سوری که مختار ثقفی هم از آن برای اجتماع ایرانیان خون خواه حسین ابن علی بهره گرفته بود ، به یک جنگ بین شهری محیبی مبدل شده که برآیندش سوختن دلخراش صدها و یا شاید هزاران کودک ، نوجوان در هر سال ، ایجاد رعب وحشت برای بانوان و میانسالان و معضلات دیگر می باشد. افسوس برای میراث زیست محیطی و یا فرهنگی که ما شتابان در حال نابودی اش هستیم. با این تفاسیر از خدا می خواهم جوانهای سرزمینم به کمپین پرستویی عزیز بپیوندند و امسال به جای چهارشنبه سوزی ، چهارشنبه سوری را برپاسازیم. کینه و حسادت را در آتش با هم بودن بسوزانیم و با دلی صاف و پاکیزه به استقبال سال نو رویم.