جغد مرگ در تعقیب عابران پیاده

نصرنیوز: چه تلخ است هنگامی که خبر تصادف ناگوار وسیله نقلیه ای با عابر پیاده دوباره تیتر اول اخبار می شود.

اندوهبارتر از آن وقتی که مادری دیگر نتواند فرزند دلبندش را دوباره ببیند ، خانواده ای پدر خود را از دست می دهند و مادر ، چراغ خانه برای همیشه خاموش می شود.

به گزارش نصرنیوز، این درد وقتی سوزناک تر می شود که بدانی آن عابر پیاده از اعضای خانواده ات بوده اند.آنچه امروز مشاهده کردیم، تاسف بارتر از همیشه بود. 

مکان: میان گذر جاده ترانزیت میانه-تهران ، پل زیرگذر خیابان فنی و حرفه ای میانه

زمان : هنگام تعطیلی مدارس

وسائط نقلیه :خودروهای سنگین باری و سواری با سرعت بالا

عابران پیاده از آن طرف جاده  از طریق میان گذر سراسیمه خود را به طرف دیگر جاده می رسانند. ماشین های در حال عبور پس از رهایی از یک سرعت گیر غیراستاندارد به حداکثر سرعت خود در نزدیکی همان میان گذر می رسند و بعلت باد ناشی از سرعت آنها ، عابران همچون برگ های درخت بید در هوا تعادل خود در وسط جاده از دست می دهند.عابران زیرلب ذکرگویان به سلامتی از عرض جاده عبور می کنند و شادمان می شوند که این بار نیز به خیر گذشت.

مرد میانسالی پس از عبور از میان گذر جاده ترانزیت با دیدن دوربین عکاسی بسمت من می آید. گویا او سالها انتظار مرا می کشید.آقای محمد رحمانی که خود را ساکن همین منطقه معرفی می کند، جانباز 50 % هشت سال دفاع مقدس با یادگاری هایی از جنس ترکش در سر ، ناگفته های تلخ بسیاری از حوادث روی داده برای عابران پیاده جاده ترانزیت و پل زیرگذر برایمان بازگو کرد.

آقای رحمانی عبور از این میان گذر در میان انبوهی از خودروها با سرعت بالا برایتان سخت نیست؟

بنده 15 سال است که در این محله ساکن هستم.سخت که چه عرض کنم، هر روز صبح و شب مرگ در جلوی دیدگان ما است.در طی 10 سال گذشته ده نفر بر اثر عبور در عرض همین جاده کشته شده اند.یک بار شاهد عینی تصادفی بودم که خودرویی پیرمردی را چندین متر زیر گرفت و فرار کرد. جدیدترین تصادف نیز در تابستان امسال می باشد.

بهمراه آقای رحمانی به محل پل زیرگذر رفتیم.آنچه بیشتر از همه جلب توجه می کرد، ورودی پل زیرگذر مملوء از دود خودروهای عبوری بود بگونه ای که چشم یارای دیدن ادامه مسیر را نداشت. زیرگذری که تنها برای عبور یک خودروی سواری با ارتفاع کم طراحی شده است، اما چندین عابر پیاده ، یک خودرو ، یک موتور هرسه در کنار هم از آن عبور می کردند. آقای رحمانی با اشاره به چراغ های کم سوی زیرگذر می گوید: این چراغ ها هرهفته معیوب می شوند و شهرداری عهده دار تامین روشنایی اینجا نیست.  یک از اهالی معتمد محله با هزینه شخصی خود لامپ ها را تعویض می کند.

او در ادامه مسیر مخرج فاضلاب منطقه واقع در انتهای زیرگذر را نشان می دهد و از تصادف اخیر یک خودرو با دو کودک دانش آموز بعلت نداشتن جدول بتونی این مخرج و افتادن کودکان در آن خبر داده و  اضافه می کند : بعلت ضعف بدنی ناشی از اثرات جانبازی جنگ تحمیلی ، توان جابجا کردن جدولهای بتونی فاضلاب را ندارم تا عابران پیاده از آن عبور کنند و تا به امروز نیز شهرداری این کار را نکرده است. ضمنا بوی بد و غیر قابل تحمل فاضلاب امکان توقف لحظه ای را غیر ممکن می کند ، چه برسد برای  عبور در طول سال مخصوصا تابستان.

پل زیر گذری که شاهد آن بودیم بیشتر شبیه به پیست مسابقه رالی اتومبیلرانی فرمول یک بود که خودروها در آن با سرعت هرچه تمام و با ایجاد آلودگی صوتی ناشی از غیراستاندارد بودن پل و موسیقی های نامتعارفشان هرلحظه ترس و مرگ را برای عابران پیاده آن تداعی می کرد. حتی نصب تابلوی ورود ممنوع نیز در خروجی پل سبب جلوگیری از ورود وسائط نقلیه نمی شد و هر از گاهی موتور سوارانی برخلاف مسیر از داخل آن عبور و جان عابران پیاده را تهدید می کردند.

سقوط بلوک های سیمانی دیواره پل بر روی عابران پیاده ، ریزش سقف پل در آینده نزدیک ، جاری شدن سیل تا ارتفاع یک متری و حرکت عابران پیاده در میان لجن و آب هاب غیر بهداشتی فاضلاب در هنگام باران ، راه بندان پل بعلتهایی همچون عبور خودروهای با ارتفاع غیرمجاز و گیر کردن آنها ، نزاع و درگیری رانندگانی که وارد ورود ممنوع شده و برخلاف جهت سایر خوردروها حرکت می کنند،  تنها گوشه ای از مشکلات گریبان گیر روایت شده توسط این اهالی شریف بود.

شاهدان عینی با اشاره به اینکه این مکان تبدیل به قتلگاه اهالی منطقه شده است، از مسئولان شهر خواستار جلوگیری از کشته شدن بیشتر شهروندان شدند.آنها همچنین با اشاره به اینکه این زیرگذر نزدیک ترین و سهل الوصل ترین مسیر دسترسی به تنها بیمارستان شهر می باشد،  تقاضای هرچه زودتر رفع مشکلات آن را مطرح کردند.

پس از  مشاهده و اشاره به مشکلات بالا ذکر چند نکته حائز اهمیت می باشد:

1.این پل دیگر یک زیرگذر نیست، بلکه اکنون تبدیل به تونل مرگ شده است.

2.ترس و نگرانی نقش بسته بر رخسار عابران پیاده و خدای ناکرده فوت ناشی از تصادف را با هیچ دلداری معنوی و عوض مادی نمی توان جبران کرد.

3.باوجود یک پل هوایی چندصدمتر دورتر، تنها راه حل موجود احداث یک پل هوایی برقی می باشد تا شاید عابران پیاده برای حفظ جان خود از آن استفاده کنند.

و در پایان امید اینکه دیگر شاهد هیچ خبر ناگواری  در این محل نبوده و در آینده نزدیک نظاره گر  احداث پل هوایی برقی باشیم.

.........................................................

گزارش و تصویر : رامین مهاجری

.........................................................

http://nasrnews.ir/News/tabid/243/ArticleID/28259