درباره من

قربان قدمهای خسته شما،
می دانم خسته اید، اما هرچقدر هم که خسته باشید از زینب کبری(س) خسته تر نیستید...با اشکهایتان خوب آب و جارو کردید...آفرین...
اما زیارتتان که تمام شد، کم کم کنار بروید... کربلا را خالی کنید...حرم را خالی کنید...صدای زنگ قافله ایی به گوش می رسد...دخترش بعد از چهل روز بر مزار پدر میرسد...
خواهرش بعد از چهل روز به کربلا می رسد...
زینب(س) با قامتی خمیده آمد کربلا...صدا زد:حسین جان
آنچه از من خواستی با کاروان آورده ام
یک گلستان گل به رسم ارمغان آورده ام
از در و دیوار عالم فتنه می بارید و من
بی پناهان را بدین دارالامان آورده ام
اندرین ره از جرس هم بانگ یاری برنخاست
کاروان را تا بدین جا با فغان آورده ام
تا نگویی زین سفر با دست خالی آمدم
یک جهان درد و غم و سوز نهان آورده ام
قصه ویرانه شام ار نپرسی خوش تر است
چون از آن گلزار، پیغام خزان آورده ام
دیده بودم تشنگی از دل قرارت برده بود
از برایت دامنی اشک روان آورده ام
تا به دشت نینوا بهرت عزاداری کنم
یک نیستان ناله و آه و فغان آورده ام
تا نثارت سازم و گردم بلا گردان تو
در کف خود از برایت نقد جان آورده ام
تا دل مهرآفرینت را نرنجانم ز درد
گوشه ای از درد دل را بر زبان آورده ام  

درج شده در تاریخ ۹۳/۰۹/۲۲ ساعت 09:51

کاربران آنلاین (0)