....

این همه حسود بودم و نمی دانستم

 

 

 

به نسیمی که از کنارت

 

 

 

موذیانه می گذرد

 

 

 

به چشم های آشنا و پر آزار، که بی حیا نگاهت می کند

 

 

 

به آفتابی که فقط تلاش گرم کردن تو را دارد حسادت

 

می کنم...

 

 

 

من آنقدر عاشقم

 

 

 

که به طبیعت بد بینم

 

 

 

طبیعت پر از نفس های آدمی است

 

 

 

که مرا وادار می کند حسادت کنم

 

 

 

به تنهایی ام

 

 

 

به جهان

 

 

 

به خاطره ای دور از تو...