...

من گله ای از آتشم نازنین مرا باید بارانی از بوسه های آتشین شعر: آریوبرزن نوریخش...

بی تو تنها... غـروبـا میون هــفته بر سـر قـبر یه عاشـق یـه جوون مـیاد مـیزاره گـلای سـرخ شـقایـق بی صـدا میشکنه بغضش روی سـنـگ قبـر دلدار اشک میریزه از دو چـشـمش مثل بارون وقت دیدار زیر لب با گـریه مـیگه : مـهـربونم بی وفایـی رفتی و نیـسـتی بدونی چـه جـگر سـوزه جـدایی آخه...

...

ای آنکه به جز تو هوایی به سرم نیست کسی در نظرم نیست جز یاد عزیزت . جز یاد عزیزت . کسی همسفرم نیست مرا یار دگر نیست قدر تو و احساس تو رو کسی نفهمید دلت از همه رنجید از عالم و آدم همه جا رنگ و ریا دید دلت از همه رنجید من مثل تو از دست همه رنج کشیدم به جز غصه ندیدم یک جرعه وفا از لب دریا طلبی...

من از تو دل نمي برم اگر چه از تو دلخورم اگرچه گفته ای ترا به خاطرات بسپرم هنوز هم خيال کن کنار تو نشسته ام مني که در جوانی ام به خاطرت شکسته ام تو در سراب آينه شبانه خنده م...

در دلم آرزوی آمدنت می میرد و میان من و تو فاصله جا میگیرد من در این دشت جنون تنهایم من از این فاصله ها بیزارم و در این گستره فاصله ها می میرم من میان شب و روز در تن خشک زمین من میان صحرا همه جا یکه و تنها خسته از جور زمان با تنی خور...

چه شبهایی با رویای تو خوابیدم  ...

برد در شب کوچک من , افسوس باد با برگ درختان میعادی دارد در شب کوچک من دلهرهء ویرانیست گوش کن وزش ظلمت را میشنوی؟ من غریبانه به این خوشبختی مینگرم من به نومیدی خود معتادم گوش کن ...

فسانه تلخ نه اميدي كه بر آن خوش كنم دل نه پيغامي نه پيك آشنايي نه در چشمي نگاه فتنه سازي نه آهنگ پر از موج صدايي ز شهر نور و عشق و درد و ظلمت سحر گاهي زني دامن كشان رفت پريشان مرغ ره گم كرده اي بود كه زار و خسته سوي آشيان رفت كجا كس در قفايش اشك غم ريخت كجا كس با زبانش آشنا ...

خدا تنها روزنه امیدی است که هیچگاه بسته نمی شود... تنها کسی است که با دهان بسته هم میتوان صدایش کرد... با پای شکسته هم میتوان به سراغش رفت... تنها خریداریست که اجناس شکسته را بهتر بر میدارد... تنها کسی است که وقتی همه رفتند می ماند... وقتی همه پشت کردند آغوش میگشاید... وقتی همه تنهایت گذاشتند محر...