مثل شقایق دوستت خواهم داشت.

زندگی باغچه ایست....

که در آن گل به تماشای خداست

خار هم حس عجیبی دارد!

باغبان برف و خزان را به امید گل و خاری مانده

که در اندیشه ی سرسبز دلش می کارد

نیش هایی که از آن خار به دستش باقیست

به همه نوش جهان می ارزد

رقص گلها چه صفایی دارد

که در اندیشه ی او می گذرد

و خدا حس قشنگیست به معنای امید

همه جا میشود احساسش کرد

شاخه ای گل تو از آن باغچه بردار و به من هدیه بده

نگران هیچ مباش از خارها

من به رسمی که بیاموخته ام

در دلم خواهم کاشت

و تو را... مثل شقایق دوستت خواهم داشت.

M.N