گاهی می خواهم انســــــــــان نباشم

 

 

هر روز از خدا بال میخواستم .

ناگهان رهایم کرد از او رنجیدم

دلم به وسعت همه ی خوبی ها شکست .

ناگهان خود را در میان زمینو آسمان

چون پرنده ای دیدم.

او رهایم کرد

تا بدانم من همیشه بال داشتم

رهایم کرد تا پرواز را به من بیاموزد .

بازهم فهمیدم که از او نباید رنجید

او همیشه عاشقانه مرا دوست داشته است.

 

 

 

از مادرشنیدم

روزی نوری ازجنس زمان باز به دنیا باز میگردد،

همچو ارامترین موسیقی دنیا ،

همه جا پر میشود از عشق

از گل

از لبخند های رضایتمند

همه در ان روز عاشق خدایند

دوست دارم من هم آن روز باشم

ودر لبخند های جاویدان شریک باشم

 

 

به چشم خود اطمینان نمیکنم وبا قلب میبینم

باور میکنم که مرا تعقیب میکنی

باور میکنم هستی وبیشتر عاشقت میشوم.

به من بگو کجایی؟

کجا پنهانی که چشم تورا نمی یابد .؟

 

من همان هنر مندی ام که برای دیدن تو

 

خود را محو میکند

 

مرا بخوان قبل از انکه

 

اخرین صفحه ی زندگی ام بسته شود.

 

به چشم اطمینان نمیکنم

 

قلب تورا حس میکند

 

کجایی بگو؟

 

 

برایت فانوس روشن کردم

خانه ی دلم را اب و جارو کردم

بیا نگذار دوباره یک سال دیگر به تقویم تنهایی

اضافه شود !!!!!

 

 

لبریزم از تفکری که حقیقت را گم کرده است .

خداوندا من محتاجم به هر نعمتی از سوی تو .

به نور خود در این ظلمت کده راه را به من بنماکه

تو تنها راهنمایی.

 

 

گاهی می خواهم انســــــــــان نباشم

گوسفندی باشم ، پا روی یونجه هـــــــا بگذارم

اما دلــــــــــی را دفن نکنم

گرگی باشم ، گوسفند هـــــــا را بِدَرم

اما بدانم ، کــــــــارم از روی ذات است

 نه از روی هوس

خفاشی باشم که شبها گـــــــــردش کنم

با چشمهـــــــــای کور ،*

 اما خوابی را پرپر نکنم

کلاغی باشم که قار قار کنم

پرهــــــــایم را رنگ نکنم

و دلــــــــی را با دروغ بدست نیاورم

 

 

خــدایــا هیچ تنهایـی رو اونقدر تنها نکن


 که به هر بی لیاقتی بگه 

عشقــــم ....!!