رویایم............

احساس نبودنت باز آزارم می دهد.

به هر رخی می نگرم باز ترا به یادم می آورد.

نبودت برایم شده کوه درد...

بودنت مایه ی مباهات ولی نبودت رنج و عذاب...

برای لحظه ای صبر و قرارم،معنای دیدنت می شود.

اما باز الم و  اندوهم کاسته نمی شود.

روزهای شیرینم را به یاد می آورم و تبسمی بر گل خاطراتت می زنم.

اما شده زندگی برایم خاطره بازی با رویایت...

ای رویایم ،ای آرزویم.

رخت عافیتت را بر تن می خواهم و شادی ز لبانت را...

حسست که می کنم دلم چو مردابی آشوب می کند.

انگارطعمه ای خوب صیدش گشته و شاد است.

اما بیقرارم دل به مرداب نخواهم سپرد.

بوی زلال چشمه ام ،ای روح و روانم مرا فراخوان.

دریاب این غریق مست را...

بنواز بر من ،رویایت را بخوان رویایم.

بخاطرت چو ایستاده ام اما خسته و چشم به راه...

اندوه هر روزه ام شده برایم غصه و قصه.

شده ام رنگ روزگار...

گشته خور و خوابم.

اما باز ایستاده ام تا روزی برگردی و کوبه ی دلم را به ساز بنوازی.

بنوازم برایت به شادی بکوبم پای شادی و بگردم به دورت.

آری هنوز ایستاده ام و منتظرت هستم.

دشت دلم بی تو رنگ مفهومش را باخته اما میوه اش را صبریست.

تا بر کردی و زندگی را برایمان هجا کنی.

چلچراغ آسمان پر ستاره ام...

مهتاب ز حسنت پرتو می گیرد.

دل ز دیدنت بی تاب و مسرور می شود.

ولی تنها رد پایی از تو مانده...

رویایم ،آرزویم منتظرم که بیایی.