منزل عنقا از نوعی خبوشانی

ما گل به خار و،لعل به خارا گذاشتیم

گوهر به تلخ روئی دریا گذاشتیم

آتش زدیم بر تر و خشک امید و بیم

خرمن به برق و،خانه به یغما گذاشتیم

دنیا شکار هر که شد،آنکس شکار اوست

این صید پای بسته به صحرا گذاشتیم

آنجا که طی مرحله ی بی نشانی ست

اول قدم به منزل عنقا گذاشتیم

کان یافتیم و،دخل به خرجش وفا نکرد

بیهوده بود کوشش ما،واگذاشتیم

هرچند ساختیم ،زمانه به ما نساخت

یکرو شدیم و ،رسم مدارا گذاشتیم