آیه ی احساسم..........

آسمان دلت رنگی باشه به نام زیبایش

تا زیبا ببینی.

دنیا را درش معنا کنی.

با تمام وجود اما با احساس...

آروم و بی صدا،یواش اینجا دلی...

دست بر آسمون دارد.

خواهشی دارد.

گوش فرا دارید تا ببینید.

قدم راهی گذاشتیم تا مجنون و لیلی معنا یابند.

عاشق شویم و توشه ی زندگیمان باشد.

تا به سحر ندای درونیمان را ورق زنیم و...

عاشق هم شویم.

عشق و علاقه برای همیشه...

بی تو کسی قدر مصاحبت پونه ها را در ضیافت نهرها حس نمی کند.

آه ای بهار گمشده ی آرزوها.

من از باران بی دریغ مهر تو...

که آسمان بهار را بغض آلوده کرده است کجا روم؟

با این حال علاقه ام را در تو یافته ام.

با تو خو می گیرم و می شوم تو...

رایحه ی پونه ی احساسم در کنار برکه ی دلت آروم می گیرد.

دانی چه سان و چطور؟

می خواهم در غروبی مشعل داشتنت را از معبد خورشید بر گیرم و...

عطرش را نثار کوی و برزن خاطراتمان کنم.

ایوان نگاهم را به دیدگان آتشین غنچه های نشکفته ات معطر سازم.

تا خوابم را به ضربان و نبض احساس تو بسنجم و ببندم.

پس آرام شو و خودت را در ابتدایی ترین نقطه ی عشق تصور کن.

اکنون دیگر تکوین حیات را بنگر و...

حلول عشقمان را نظاره گر باش.

تا آسمان دلت همیشه عین رنگین کمان باشد.

به صفای زیباترین سوره ی دلت...

به پاکی آیه های ضمیرت دلت معطر ساز.

تا با هم و در کنار هم معنا و مفهوم یابیم.

ای واژه ی مقدس زندگی ،ای عشق

تا سحر به ندای دلم آروم گیر.

تا برای هم بمانیم.

سلام بر تو ای عشقم.