تک کل واشده ای گفت صبا را عشق است / بلبل آمد به میان گفت صدا را عشق است گل و بلبل بنشسته به کنار / سنبل آمد بی میان گفت وفا را عشق است .
غرق ترانه میشوم از نگاه گاه گاه تو / کاش خانه ای بنا کنم در حوالی نگاه تو .
گفتی چو خورشید زنم سوی تو پر / چون ماه شبی میکنم از پنجره سر
اندوه که خورشید شدی تنگ غروب / افسوس که مهتاب شدی وقت سحر
یادت باشه یادتو به یادم میمونه / یادی کن که یاد ما هم به یادت بمونه
مهم این نیست که در عشق شکست بخوری ، مهم این است که در عشقی که به خدا داری شکست نخوری
. همین امروز دوستم بدار ، شاید فردائی نباشد
.دانی که چرا ز میوه ها سیب نکوست / نصفش رخ عاشق است ، نصفش رخ دوست .
.- باز آمدنم به خدمتت دیر نشد / اندیشه مکن دلم ز تو سیر نشد یک موی تو را به عالمی نفروشم / تو جان منی ، کسی ز جان سیر نشد
.- من کویر خسته ام نوئی نم نم بارون / دلم برات تنگ شده کجائی ای مهربون . .
در مدرسه زندگی در کلاس دنیا ، سر زنگ املا ، یادمان باشد برای محبت تشدید بگذاریم تا نیم نمره از محبت ها کم نشود . . .
من به چشمان پر از مهر تو عادت دارم / به تو و طرز نگاه تو ارادت دارم عطش حسرت دیدار تو را پایان نیست / اشتیاقی است که هر لحظه و هر ساعت دارم _
سکوتی بود بر قلبم که با آن میزدم فریاد / اگر از شهر غم رفتی مرا هرگز مبر از یاد . . . _
می نالم از جدائی ، ای نازنین کجائی / سوزم ز هجرت ای بهترین کجائی در باغ آرزوها دیگر گلی نمانده / در حسرت گل هستم ای باغبان کجائی . . .
- دلتنگی همیشه از ندیدن نیست ، لحظه های دیدار با همه زیبائی گاه پر از دلتنگی است
گرچه میدانم نمی آیی ولی هر دم ز شوقت / سمت در می آیم و هر سو نگاهی میکنم _
- منو ببخش که ندیده میگرفتم التماس اون نگاه نگرونو منو ببخش که گرفتم جای دست عاشق تو ، دست عشق دیگرونو لایق عشق بزرگ تو نبودم . . .
- دوست داشتن ساده اما دل سپردن سخت است / دل دادن ساده اما فراموش کردن سخت است عاشق شدن ساده اما عاشق ماندن سخت است . . .
امید ، اشکی پر از شوق است که با لبخندی عمیق جاری است . . . _
دست من گیر که این دست همان است که من / بارها در غم هجران تو بر سر زده ام . .
دلا تا کی اسیر یاد یاری ، ز هجر یار تا کی داغداری بگو تا کی ز شوق روی لیلی ، چو مجنون پریشان روزگاری . . .
- اگرچه قلبم برای بودن کوچک است / اما برای همیشه مهمان این خانه کوچک باش . . .
جانم ز فراق ، رنج بسیار کشید / با رفتن تو همیشه آزار کشید ما همسفر راه درازی بودیم / بین من و تو زمانه دیوار کشید . . .
آره من اونم که گفتم واسه چشم تو دیوونم آره من قول داده بودم تا تهش باهات بمونم ولی پس دادی نگامو زیر رگبار غرورت من فقط یه کم شکستم ، خوب نگام کنی همونم . . .
برای تو که هیچ وقت یاد نگرفتی بد باشی ، یه دنیا خوبی آرزو میکنم . . .
دل رو زدم به دریا زدم برات پیامی / فقط برای اینکه نگی که بی مرامی !
گفتی که دنیا را پر از غم دوست داری پس مطمئن هستم مرا هم دوست داری گفتی نمی خواهی ببارم عشق ، اما شعر غریبی را که گفتم دوست داری . . .
دریاچه دل پاک و نجیبی دارد / بنگر که چه حالت غریبی دارد آن موج که سر به صخره ها میکوبد / با من چه
شباهت عجیبی دارد . . .
دوست داشته باش و زندگی کن ، زمان همیشه از آن تو نیست . . .
هر گاه قادر به شمردن قطرات باران شدی ، خواهی دانست که چقدر دوستت دارم . . .
گناه من گناه بی گناهیست / تمام هستی ام غرق سیاهیست به هر کس دل دادم بی وفا شد / چو پابندش شدم از من جدا شد . . .
هر رهگذری محرم اسرار نگردد / صحرای نمکزار چمن زار نگردد هر جا که رسیدی طرح رفاقت مکش ای دوست / هر بی سر و پا یار وفادار نگردد . . . قبر واقعی آدم در خاک نیست ، بلکه در قلب کسی است که فراموشت نمیکند . . .
نمیدونم چون عزیزی دوستت دارم یا چون دوستت دارم عزیزی !؟
در میان بغض کوچه ها من همان تنها ترینم / گر میان هر نگاهی صوت غمگینی شنیدی یاد کن از قلب بی تابی که هر دم یاد معشوق است . . . _
در فلسفه وفا چنین آمده است ، دل وقف شکستن است ، بیهوده نرنج . . .
تو در انجا ، من اینجا بی قرارم / دل صبری تو داری من ندارم به قربون دل صبرت بگردم / به دیدار شریفت انتظارم . . .
دیگه رو خاک وجودم نه گلی هست نه درختی / لحظه های بی تو بودن میگذره اما به سختی . . .