...........

تو کجایی سهراب آب را گل کردند چشم ها را شستند چه با دل کردند

صبر کن سهراب قایقت جا دارد؟

منم از اهل زمین دلگیرم

نگاه ساکت مردم به روی صورتم دزدانه می افتد

همه گویند:عجب شاد است عجب خندان چه خوشبخت است!

دل مردم چه میداند که من

دنیایی از دردم