خدایا تو ببخش... خیلی قشنگه حتما بخونید

  زندگی یک چمدان است که می اوریش   بار وبندیل سبک می کنی و می بریش

خود کشی مرگ قشنگی که به ان دل بستم

دست کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم    گاه وبیگاه پر از پنجره های خطرم به سرم میزند این مرتبه حتما بپرم

شقیقه ست وتفنگی که منم قرص ماهی که تو باشی وپلنگی که منم   چمدان دست تو وترس به چشمان من است این غم انگیز ترین حالت غمگین شدن است.

مثل سیگار خطر ناک ترین نمرودم باش ..مثل سیگار بگیرانم وخاکسترم کن  هرچی با من همه کردند از ان بدتر کن مثل سیگار تمامم کن ودورم انداز ... من خرابم بنشین زحمت آوار نکش نفست باز گرفت این همه سیگار نکش.

...تامرا می نگرد قافیه را می بازم      بازی منتهی العافیه را می بازم ...

قاب قوسین  دهن ..شاپریه قلعه دور ...مظهر جان پلنگم که به ماهی بندم  وبه جز ماه بیرون زده از کنگره ی پیرهنم   نکند  خیز پنجه به خالی بزنم.

خنده های نمکینت تب دریاچه ی قم   بغض هایت رقمی سرد تر از قرن اتم

موی برهم زده ات جنگل انبوه از دود    و2 آتشکده در پیرهنت پنهان بود  

قصه های کهن از چشم تو اغاز شدند   شاعران با لب تو قافیه پرداز شدند

هر پسر بچه که راهش به خیابان تو خورد یک شبه مرد شود ویکه به میدان زد ومرد  من تو را دیدم وارام به خاک افتادم واز ان روز که در بند توام ازادم  

پیش چشم همه از خویش یلی ساخته ام پیش چشمان تو اما سپر انداخته ام

آهو در مشت مرا لاشخوران قاپ زدند کرکسان قاعده را از همه بهتر بلدند

چای داغی که دلم بود دستت دادم   آنقدر سرد شودم از دهنت افتادم

وزمینی که قسم خورد شکستم به دهد وزمان چنبره زد کار به دستم بدهد

تو نباشی من از عماق  غرورم دورم     زیر بی رحم ترین زاویه ساطورم

تو نباشی من واین پنجره هاهم دردیم شاید آخر سر پاییز توافق کردیم ....

..با غم انگیز ترین حالت تهران چه کنم   بی تو پتیاره ی پاییز مرا می شکند

این شب وسوسه انگیز مرا می شکند...

بی تو تقویم پراز جمعه بی حوصله هاشت   وجهان مادر آبستن خط فاصله هاست

میپرم دلهره کافیست خدایا توببخش    خود کشی دست خودم نیست خدایا تو ببخش

علیرضا آذر