درباره من

شعر طنز



باز شوهر بی بهانه

با ادایی کودکانه



هیکل چون استوانه

میکند غر غر به خانه



یادم آید روز اول

گردنش کج, دست و پا شل



پیش بابا موش می شد

سرخیش تا گوش می شد







دختری افتاده بودم

مهربان و ساده بودم



نرم و نازک

شاد و چابک



چشمهایم همچو آهو

عطر موهایم چو شب بو



می شنیدم از لب او

حرفهایی همچو جادو



من غلام خانه زادت

جان دهم هر دم به یادت



گر نیایی خانه ی من

می گریزد روحم از تن



بعد از آن گفتار زیبا

خام گشتم من همانجا



شد به پا جشن عروسی

کیک و شام و دیده بوسی



بعد از آن دیگر ندیدم

هرگز آن اوقات بی غم



قسمتم یک مرد جانی

اندکی لوس و روانی



بی اراده همچو یابو!

پرخور و مغرور و پر رو



بشنو از من جان خواهر

هر که کرد این دوره شوهر







خاک بر سر گشت و حیران

شد پشیمان,شد پشیمان, شد پشیمان

فقط برای شادی روانتون 
 

درج شده در تاریخ ۹۵/۰۳/۰۳ ساعت 21:05

کاربران آنلاین (1)

کاکتوس