عبرت

کاش از انگشتهای دستمان یاد می گرفتیم

یکی کوچک،یکی بزرگ ،یکی بلند ،یکی کوتاه،یکی قویتر و یکی ضعیفتر

اما هیچکدام دیگری را مسخره نمیکنند،هیچکدام دیگری را له نمی کنند

و هیچکدام برای دیگری تعظیم نمی کنند

آنها کنار هم یک دست می شوند و کار می کنند

چرا ما انسانها اگر از کسی بالاتر بودیم لهش می کنیم

و اگر از کسی پایینتر بودیم او را می پرستیم

شاید به خاطر همینکه یادمان باشد: نه کسی بنده ماست و نه کسی خدای ما

خدوند انگشتهای ما را اینگونه آفرید

آری باید باهم باشیم و کنار هم

آنگاه لدت یکدست بودن را می فهمیم